De Maas&Waler dat ben ik: Perry van Eldijk

In deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Perry van Eldijk
Leeftijd: 34 jaar  
Plaats: Maasbommel

Perry van Eldijk zet graag zijn creatieve brein op scherp. Zo vindt hij het een uitdaging om voor vrienden een goed diner klaar te maken met ingrediënten die hij op dat moment in huis heeft. Hij zette, onder het genot van een pilsje, met een goede vriend een boom op over zijn droom, een eigen horecaonderneming. Hij had vooraf niet kunnen bedenken dat dit gesprek leidde tot de aankoop van een oude pakketbus uit Californië. Nadat deze was opgeknapt en voorzien van moderne keukenapparatuur, kon hij doen wat hij het liefst doet: zorgen dat anderen het naar hun zin hebben, want dat is een van zijn grootste drijfveren in het leven.

Perry is een echte Maas en Waler. Hij is in Maasbommel geboren en opgegroeid. Hij ging naar de basisschool, St Lambertus. De middelbare school volgde hij op de Pax. Voor de horecaopleiding ging hij naar het ROC de Leijgraaf in Oss.

Hij werkte onder andere bij Moeke Mooren, de Korenmolen en Uitbaeterij ‘de Viersprong’ in Batenburg. ‘Bij Gijs en Corrie, de toenmalige eigenaren van de Uitbaeterij heb ik lang gewerkt en veel geleerd. Ik werkte in het café, de keuken, het restaurant en catering’, vertelt hij. ‘Die ervaring om te schakelen tussen werkzaamheden, komt me nu van pas. Ik serveer bij wijze van spreken met het zelfde gemak een viergangen diner, als dat ik friet met een frikandel bak.’

Nadat Gijs en Corrie stopten met hun bedrijf, overdacht Perry hoe hij verder wilde. Hij wilde iets voor zichzelf gaan doen, maar een vaste locatie trok hem niet. Hij betrok zijn vrienden en deze hielpen ideeën om te zetten in daden. Hij huurde een bedrijfspand in Maasbommel en kocht een oude GMC truck. Nadat deze was omgebouwd naar een Foodtruck, startte ‘The Foodery, by Perry.’ Zijn start was tijdens de coronaperiode. ‘Waar anderen het zwaar hadden, kon ik juist scoren. Bedrijven wilden iets ondernemen. Ze regelden een drive-through en huurden mij in voor eten en drinken.’

Na de coronaperiode breidde het werkgebied zich uit. Het ene moment staat Perry met zijn truck bij een festival, op één van zijn vaste locaties, of hij wordt ingehuurd voor een buffet op een bruiloft of ander feest. ‘Ik verzorg alle type feesten en ik wil er voor klanten iets van maken, waar ze met een goed gevoel op terug kunnen kijken. Naast de truck zoek ik naar mogelijkheden waarmee ik mijn diensten kan uitbreiden. Ik ben een barcontainer aan het opknappen. Deze kan worden ingezet als mensen willen gaan zitten tijdens een feest.’

Vriendengroep
De spaarzame vrije tijd die hij heeft, brengt hij graag met vrienden door. ‘Het leuke aan de vriendengroep is dat we allemaal verschillende leeftijden hebben en dat er steeds meer mensen spontaan bij onze groep aansluiten. Een terrasje bij de lokale ondernemers pakken, vinden we gezellig en met mooi weer gaan we met een vlot het water op. Daar hoeven we niet ver voor te gaan. Het is een kwestie van de dijk oversteken en we zitten in het watersportgebied. Ik zoek geen hoogdravende activiteiten en we hebben hier veel mogelijkheden. Ik heb nooit overwogen om ergens anders naar toe te verhuizen.’

Maasbommel
Maasbommel kent niet, zoals veel andere dorpen, een jaarlijks terugkerend festival. Vorig jaar was er wel voor het eerst een Hanzeweekend, waarbij het dorp in de stijl van een Middeleeuws stadje werd omgebouwd. Er kwamen meer dan tienduizend bezoekers en het staat voor volgend jaar alweer op de agenda. ‘Ik heb het gebeuren vanuit mijn Foodtruck gevolgd. Om eerlijk te zijn, heb ik niet zo heel veel gezien, want het was hard werken tijdens die dagen.’

In zijn huis in Maasbommel, heeft Perry graag leven om zich heen. ‘Ik houd van dieren en het liefst zou ik een hond aanschaffen. Maar dat wil ik het dier niet aan doen. Ik ben zo weinig thuis, dat ik zelfs mijn volière weg heb moeten doen. Die had ik al bij mijn ouders. Ik ben daarmee opgegroeid, omdat mijn oma altijd vogels hield. Als alternatief heb ik sierkippen en konijnen die vrij in de tuin rondlopen en zichzelf vermaken als ik er niet ben. Bij het bedrijfspand krijg ik trouwens elke ochtend vier trouwe, snaterende gasten. Het zijn de loopeenden van de buren die trouw hun ontbijt bij mij komen oppikken’, vertelt hij lachend.

Door Elly Hagen