Adultonly

Toen ik drie weken geleden ging vliegtuigspotten had ik niet kunnen vermoeden dat ik een maandje later zelf in een vliegtuig zou zitten. Even een weekje genieten van zon, zee, cocktails en m’n gezelschap. De terugreis echter, werd één brok ellende. Zittende voor de gate had ik ze al gespot. Een familie met vier iets te kleine kinderen om te vliegen. Omdat ik mezelf nog in Antalya bevond, bad ik direct tot Allah met het verzoek deze mensen ver van mij vandaan in het vliegtuig te zetten; ik zag het namelijk al van een kilometer aankomen. Al mijn gebeden ten spijt, ik moest duidelijk gestraft worden. Zo bleek, toen ik als allerlaatste in het vliegtuig plaatsnam op mijn stoel.

De familie van zes zat verspreid achter me. De één zat al lekker comfortabel en begon nadat ik plaatsnam meteen met de voetjes omhoog in m’n rug te trappen, terwijl de ander door het gangpad heen en weer stuiterde. Ik had in Turkije een ‘Adult-only’ Resort geboekt en werd hiervoor gestraft met een ‘Kids-only’ terugvlucht. De rij rechts van mij had ook wat kleine koters op de arm en voor mij zaten er nog twee. Ik wist dat ik gedurende de komende vier uur geen oog dicht zou doen. Helemaal toen een ander, naar zweet stinkend persoon voor mij, luid begon te snurken.

Wanhopig poogde ik door het raampje naar buiten te kijken. Een dame op leeftijd naast mij begon ongevraagd haar levensverhaal te delen en vertelde dat ze voor de 14e keer alleen op vakantie was. Ik weet nu ook dat ze in Berghem bij Oss woont, schoenmaat 38 heeft en dat Titanic haar favoriete film is. Mijn oordoppen ten spijt, het gestuiter en gekrijs om mij heen ging nog drie uur aan één stuk door. Vliegen met kleine kinderen? Het zou verboden moeten worden.

Door Rex Broekman