Jongeren hebben gewoon geen tijd om te hangen

WEST MAAS EN WAAL – Wat spoken jongeren uit in hun vrije tijd, wat houdt hen bezig. Dat kun je natuurlijk aan de jongeren vragen, maar jongerenwerker Marcelino Thuis van Sociom heeft veel informatie paraat om een indruk te krijgen.

'De kracht van de gemeenschap is groot in West Maas en Waal, dat is historisch zo gegroeid. De bewoners hebben het altijd zelf moeten doen, geïsoleerd tussen de twee rivieren', zegt Marcelino. 'En dat hebben jongeren ook meegekregen. Het maakt dat de sociale cohesie hier fantastisch is.'

Jongeren in West Maas en Waal zijn behoorlijk actief. Marcelino is supertrots op de jongeren die samen met de ouderen elk jaar het Alphense Pleinpop in elkaar zetten, dat veel van hun vrije tijd kost. 'Dit geldt ook voor de Pinkstervaria in Altforst, en natuurlijk de carnavalswagens waar veel jongeren hun ziel en zaligheid in leggen. Dan zijn er nog de talrijke vormen van sport en verenigingen op allerlei gebied. Het verenigingsleven is hier goed georganiseerd', vertelt Marcelino verder.

Veel te doen

'Eigenlijk is hier zo veel te doen, dat jongeren nauwelijks tijd hebben om te hangen. Maar voor een avondje stappen gaan jongeren verderop, want West Maas en Waal is karig bedeeld qua aantrekkelijk uitgaansleven voor de jeugd. Veel jongeren hebben al vroeg een auto en zijn gewend om afstanden voor lief te nemen, dat is hoe het hier werkt.'

Beetje opvoeden

'Er zijn hier natuurlijk ook hangjongeren en ik weet ze altijd wel te vinden, ze hebben zo hun vaste stekjes. Ik probeer ze dan een beetje op te voeden. Ik begrijp best dat ze 's avonds een bepaald afdakje gebruiken om te blowen, zodat ze niet in de regen hoeven te staan. Ik heb echter liever niet dat ze blowen op een speelplek voor kinderen en dan wietzakjes en peuken achterlaten.'

Project autistische jongeren

'Ik ben nu ook bezig met een project voor autistische jongeren, tussen de 18 en 27 jaar. Het achterliggende doel is dat ze leren contact te maken, en hun 'samen redzaamheid' te vergroten. Want er komt een moment dat hun ouders er niet meer zijn om voor hen te zorgen. Hoe maak je autisten weerbaar.
Ik ontdekte dat twee van hen gitaar speelden, maar dat wisten ze niet van elkaar. Autisten zijn namelijk niet direct op anderen gericht. Zouden jullie niet samen willen spelen? Jawel, maar hoe? De agenda pakken en een afspraak maken, hoe simpel kan het zijn.'
'Mijn werkwijze: ik signaleer iets, neem het op me en zoek mee naar een oplossing. Als die is gevonden, trek ik me terug, op naar het volgende project. Ik ben een starter, geen stayer. Ik ben voor 20 uur per week in dienst bij Sociom, niet alleen als jongerenwerker, ik ben nu ook bezig met een project in samenwerking met Vluchtelingenwerk en Taalhuis.'

PlayStationjongeren

'Wat ik zorgelijk vind, dat zijn de PlayStationjongeren, zoals ik ze noem. Deze jongeren trekken zich terug op hun kamer en hebben hun sociale contacten via de chat in het gamen. Het werkelijke leven gaat grotendeels aan hen voorbij. Ze verdwijnen daarmee ook uit het zicht bij mij. Vandaar dat ik af en toe mijn gezicht op scholen laat zien.'

Groot vangnet

'Hier heb je mijn kaartje, mijn telefoonnummer en mailadres mogen in de krant, ik wil toegankelijk zijn voor iedereen, voor jongeren, maar ook voor hun ouders. Zie mij als een groot vangnet. Niet alleen voor personen, maar ook voor organisaties die met jongeren te maken hebben.'

Voorlichting

Zo gaat de GGD bij het Pax Christi College voorlichting geven over drugs en de effecten daarvan. Daar is Marcelino dan ook graag bij, want grapt hij: 'dan kan ik later op straat de nazorg doen'.

Jongerenwerker Marcelino Thuis, 06 154 992 59, marcelinothuis@sociom.nl.

Door Addy de Meij