Sophie Cobussen maakt jeugddroom waar

Een bijzonder verhaal van een oud-inwoner van deze regio. Hoe vergaat hen het leven buiten Maas en Waal, welke dromen hebben zij waargemaakt en wat is hun meest dierbare herinnering aan de streek? Dit keer: Sophie Cobussen, opgegroeid in Boven-Leeuwen, woonachtig in Eindhoven en tegenwoordig spelend voor Feyenoord.

Terwijl de herfstzon Boven-Leeuwen nog prachtig kleurt vertelt Sophie, overgekomen vanuit het zuiden van Brabant, in de woonkamer van haar ouderlijke woning over haar voetbalcarrière. De voetbalster, geboren op 27 januari 1999 in het CWZ in Nijmegen, valt in haar jongste voetbaljaren al op. Vanaf haar eerste pupillenwedstrijden wordt ze al ingedeeld bij de jongens en krijgt ze training van onder andere Richard van den Heuvel en Henk van Dijk.

Al heel snel is duidelijk dat ze een uitzonderlijk talent is. Ze maakt de overstap naar Woezik en een jaar later naar DIO’30. Als ze 15 jaar oud is vertrekt ze naar Eindhoven, waar ze gaat wonen en voetballen bij het CTO (Centrum voor Topsport en Onderwijs). Overdag gaat ze naar school en ‘s avonds wordt er gevoetbald. Ze woont daar samen met onder andere een judoka en een ijshockeyer. Het is een succesvolle lichting die in deze periode in Eindhoven actief was. Sophie weet het Nederlandse elftal onder 19 te halen en gaat onder andere met andere speelsters uit deze groep mee naar het EK in Zwitserland. Een aantal van haar toenmalige teamgenoten is tegenwoordig actief in het Nederlands elftal. Lynn Wilms maakt furore bij VfL Wolfsburg, Joëlle Smits is actief bij PSV, Romeé Leuchter scoort aan de lopende band voor Ajax en Fenna Kalma en doelvrouw Daphne van Domselaar spelen bij FC Twente, een van de topclubs in de huidige damesvoetbalcompetitie.

Na drie jaar gevoetbald te hebben in Eindhoven gaat Sophie aan de slag voor Achilles’29. Ze speelt 45 wedstrijden in de eredivisie waarin ze dertien keer weet te scoren. Mede vanwege haar studie fysiotherapie maakt ze in 2020 de overstap naar Excelsior Barendrecht. Haar HBO-studie en stage zijn bij deze club beter te combineren. Vanwege corona wordt er echter weinig tot niet gespeeld. In de nazomer van ’21 komt de kans om te gaan voetballen in de Belgische Super League. Een aantal dagen in de week reist ze op en neer van Eindhoven naar Luik om bij Standard te gaan voetballen. De voertaal bij de club is Frans en dat brengt toch nog de nodige ‘hindernissen’ met zich mee. In deze periode overweegt ze hoe verder te gaan. Kiezen voor studie en baan en eventueel lager gaan voetballen of doorgaan als voetbalster. 

Sophie wordt dan in contact gebracht met Feyenoord, de club waarvan ze in haar jeugd vele posters van aan de muur had hangen. De club is met ex-topvoetbalster Manon Melis een vrouwenteam aan het opzetten dat op termijn structureel mee moet gaan doen in de top van de eredivisie. Deze kans grijpt Sophie met beide handen aan. Er is natuurlijk ‘niets mooiers dan het spelen voor de club waarvan je je hele leven al fan bent’. 

Op het moment van ons gesprek is de club sterk begonnen aan de competitie en staat mede aan kop in de Eredivisie. Sophie geniet ondertussen van het spelen voor de club. ‘Ik heb het geweldig naar mijn zin, we zullen zien wat de toekomst gaat brengen.’

Ze is met regelmaat in Boven-Leeuwen te vinden. Na afloop van het gesprek sluit ze aan bij de familie die met vrienden uit het dorp een gezellig samenzijn hebben. Grappig is dat plaatsgenoot Sjors van Wolferen, die ze eerder in het gesprek als een van haar eerste teamgenootjes benoemde, dan ook aan tafel zit.

Door René den Biesen