Veiligheid kinderen van Wamel niet gewaarborgd

Ingezonden brief mevr. Dijkstra uit Wamel 

Vorig jaar mei werd ons dorp Wamel opgeschrikt door het bericht, dat een man jongens van acht en negen jaar heeft geprobeerd over te halen hun geslacht aan hem te tonen. Hij zocht de jongens op in het park en in de uiterwaarden, waar de kinderen een hut bouwden. Hij bood de jongens geld aan. Daarvoor wilde hij seks. De jongens zijn daar niet op ingegaan. Zij hebben het aan hun ouders verteld. Die hebben direct de politie ingeschakeld. De dader bleek een bekende van de politie. Het was een 63-jarige man, die woonde in het gebouw van het RIBW, aan de Clarissenstraat, in het hart van Wamel. Het RIBW is een instelling die woonbegeleiding geeft aan mensen met een ernstige psychiatrische aandoening (EPA). De man bekende zijn daden en is onlangs, door de Rechtbank van Arnhem, veroordeelt tot een werkstraf van 120 uur. Daarnaast kreeg hij nog eens drie maanden voorwaardelijke celstraf, voor wanneer hij zich niet aan de voorwaarden van het vonnis houdt. Dit houdt in dat hij begeleid moet blijven wonen, een behandeling moet ondergaan, gecontroleerd moet worden op gebruik van drugs en internet en weg moet blijven van minderjarigen.

Tijdens de rechtszitting vertelt de dader dat hij lijdt aan een bipolaire stoornis. Hij zegt dat hij er niet tegen kan wanneer iemand "nee" tegen hem zegt. Hij kan moeilijk omgaan met afwijzing. Hij is eerder veroordeeld voor brandstichting. De man zegt te weten dat zijn gedrag naar de jongens niet goed was. Hij is zelf als kind misbruikt. Hij wijt zijn gedrag aan het feit dat dat hij zijn medicijnen niet trouw slikte en aan zijn cannabisgebruik. De man vertelt ook dat het RIBW er niet consequent op toezag dat hij zijn medicijnen wel in nam en dat de begeleiding van het RIBW hem heeft gezegd, dat hij op de fiets maar een rustig plekje moest zoeken om zijn joints te roken. Dit was in het RIBW gebouw of in de Clarissenstraat namelijk niet toegestaan.

Wat mij zo boos maakt, is dat de dader nu weliswaar is opgepakt en veroordeeld maar dat het RIBW helemaal buiten schot is gebleven. Het is nu nog redelijk goed afgelopen maar als ik me bedenk wat er met de jongens had kunnen gebeuren, lopen bij mij de rillingen over de rug. Hoe kan het dat een man met een dergelijke stoornis en een criminele achtergrond (a) niet wordt gecontroleerd op het innemen van zijn medicatie en (b) met toestemming van het RIBW alleen door Wamel fietst om ergens een joint te roken? Dat dergelijke fouten ernstige gevolgen kunnen hebben horen we helaas te vaak in het nieuws. In de zaak van Anne Faber speelde drugs en te veel en te vroeg gegeven vrijheden ook een belangrijke rol. De Onderzoekraad voor Veiligheid (OVV) concludeerde in een vernietigend rapport, dat door de psychiatrische kliniek in Den Dolder, waar de moordenaar van Anne Faber destijds verbleef, ook veel fouten zijn gemaakt. Het OVV concludeerde tevens, dat de zorg binnen de psychiatrische sector in het algemeen teveel gericht is op persoonlijke zorg voor een delinquent en te weinig op het beschermen van diens omgeving. Met de onlangs op haar website gepubliceerde nieuwsbrief, getiteld "Veiligheid psychiatrische patiënten niet gewaarborgd," bevestigt het RIBW deze conclusie van het OVV rapport op pijnlijke wijze. Het belang van onze gemeenschap is duidelijk ondergeschikt aan die van de patiënt.

Terwijl de ouders van de betrokken kinderen in Wamel (nog steeds) tevergeefs wachten op excuses en een uitleg, lijkt het RIBW zich vooral druk te maken over de 'stigmatisering' van haar bewoners. Onlangs opperde het RIBW zelfs om 'gezellig' met haar bewoners te gaan knutselen met de kinderen van de basisscholen in Wamel. Ik vind dat het RIBW hiermee, na een dergelijk incident, een heel verkeerd signaal afgeeft aan de gemeenschap van Wamel.

Het is de hoogste tijd dat het RIBW met antwoorden komt op onze vragen. Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Zijn de inwoners van Wamel wel veilig? Welke maatregelen heeft het RIBW getroffen om een dergelijk incident, of erger, in de toekomst te voorkomen?

Bij het RIBW in Wamel wonen een aantal mensen, die in potentie een gevaar kunnen opleveren voor de samenleving, niet alleen voor de kinderen maar voor de gehele gemeenschap van Wamel. Natuurlijk moeten deze mensen ook ergens wonen en ik heb zelf ondervonden hoe een gastvrij dorp Wamel is. Echter als gemeenschap moeten wij er wel van op aan kunnen, dat het RIBW haar bewoners op juiste en veilige wijze begeleidt.

Mevrouw Dijkstra (een bezorgde inwoonster van Wamel) contactgegevens bij redactie M&W bekend

Bijgevoegde documenten: 
https://linkeddata.overheid.nl/front/portal/document-viewer?ext-id=ECLI:NL:RBGEL:2019:1605
https://www.ribw-nijmegenrivierenland.nl/Over-ons/Nieuws/Nieuws-uit-de-omgeving/Veiligheid-psychiatrische-pati%C3%ABnten-niet-gewaarborgd
https://www.onderzoeksraad.nl/nl/page/4920/forensische-zorg-en-veiligheid---lessen-uit-de-casus-michael-p