Faceboegeroep

Zoveel mensen, zoveel meningen… Behalve op Facebook, waar mensen maar wat graag elkaars radicale redenaties roeptoeteren. De jongste bron van ophef? Veertien minderjarige vluchtelingen-met-verblijfstatus die komend najaar door de gemeente Beuningen worden gehuisvest in de voormalige schoolwoningen aan de Wolfsbossingel.

Natuurlijk zijn er online ook best positieve, verwelkomende geluiden te horen. Maar die worden overstemd door de boze burger brigade die elkaar graag napraat en collectief vreest voor hel en verdoemenis.

De opvanglocatie staat namelijk naast een school. Als we ‘Feesboek’ mogen geloven, hebben die minderjarige jongens allemaal een niet te remmen voorliefde voor hele jonge meisjes. Met tegenargumenten komen heeft weinig nut. Wie bijvoorbeeld uitlegt dat de jongeren 24/7 begeleiding krijgen, kan ook op kritiek rekenen.

Dat vindt menigeen weer veel te luxe. Zoveel hulp krijgen ‘onze’ gehandicapte kinderen niet eens, terwijl hun ouders zich wel degelijk scheel betalen aan belasting. Dat die minderjarigen hier komen omdat ze helemaal geen ouders meer hebben, wordt door deze kindervrienden gemakshalve vergeten.

Het is makkelijk ‘boe’ roepen als je iemand niet recht in het gezicht hoeft aan te kijken. Dat maakt het eveneens eenvoudig om op Facebook te claimen dat deze kinderen alle huizen inpikken voor ‘onze’ Beuningse jeugd. Zouden die dan wel bereid zijn om met tien man één schoolwoning te delen? Waarschijnlijk niet, maar ik kan ernaast zitten.

Het spreekt voor zich dat ook Beuningen zelf kritiek krijgt. De gemeente had toestemming moeten vragen aan de buurt. Omwonenden hadden dan vanuit hun eigen, veilige en vertrouwde omgeving lekker nee moeten kunnen zeggen. Solidariteit is een mooi begrip, wel jammer dat het in dit kader neerkomt op ‘eigen volk eerst, einde verhaal’.

Desondanks arriveert na de zomer het groepje minderjarige statushouders… En ik hoop zo dat zij dit allemaal niet meekrijgen. Want laten we eerlijk zijn; het leven in Beuningen is al zwaar genoeg… Kijk maar op Facebook!

Door Patrick Huisman