Rinie van Haren.
Rinie van Haren. Foto: John van Gelder

Van de prins gin kwaod

Column Dichterbij

Di jaor is ie gekozen.
Hij is Prins Carnaval.
En es ut nou aon hum ligt:
Ied’reen die ut weten zal.

Zunne’n auto noemt ie koets.
En ut huis is vort paleis.
Hij kan dan nou wel prins zijn,
mar soms lèkt ie nie goed wijs.

Dan oefent-ie ut wuiven
en stee ‘t-ie op balkon.
Zun speech oefent ie zô hard
dè heel de bûrt ut heure kon.

Hij ston lest op de trap
Gôi-jde slûmkes naor beneej.
Moest alvast gaon oefenen
vur es ‘t-ie op de wagen stee.

Lest hâ ‘t-ie un klèèn sneeke.
Mar meneer zaag ECHT blauw bloed.
Ze hèt ‘m mar ‘s goed gezeed
hoe die zich gedragen moet.

‘Es gij lopt in oew spèkkerboks
dan zedde gij gin prins!
Dan gedraagde oe normaal,
gewoon es ieder mins.’

Die bodschap kwaam wel binnen.
Althans vur ‘n halve’n dag.
Want es ge immaol prins bent
dan verdiende toch gezag.

En toch duut ‘t heur goed um te zien
dè ‘t-ie nou es prins zô blij is.
Mar ze zal wel blij zijn es deinsdag
dè carnaval wer vurbij is.

Door Rinie van Haren