Rex Broekman
Rex Broekman Foto: eigen foto

Roem (loos)

Column Column Rex

Wanneer je op een blauwe maandag in de krant stond knipte je dat uit. Daarna plakte je het zorgvuldig in een plakboek en op zondag nam je dat dan mee naar opa en oma. Vol trots liet je dat zien en dan kreeg je een gevulde koek. Ik heb nog een plakboek op zolder liggen met foto’s van de Open Dag van Willem II die ik ooit voor aanvang van het voetbalseizoen in 2000/01 heb mogen organiseren in Tilburg. Of wat te denken van mijn onderzoeksstage als Hbo-student bij KSK Beveren in België. Dat zijn leuke privé-herinneringen en nog steeds prachtige anekdotes op een doodsaaie verjaardag. Er was toen geen programmadirecteur die het in z’n botte hoofd haalde om mij uit te nodigen voor een Tv-programma. Volledig logisch en terecht, als je het mij vraagt. Blijkbaar denken ze daar tegenwoordig anders over en dat komt de kwaliteit van de programma’s zeker niet ten goede. 

Wanneer ik per ongeluk langs een van die vele verschrikkelijke shows met een stortvloed aan (voor mij on-)bekende Nederlanders zap, kan ik niet anders dan concluderen dan dat de hoeveelheid ‘zooi’ de laatste jaren een giga-vogelvlucht genomen heeft. Hiermee bedoel ik niet alleen de programma’s trouwens maar ook diens gasten. Je hoeft blijkbaar maar drie regels in een liedje mee te kunnen neuriën en bent al ‘bekend’ en commercieel genoeg om voor een showprogramma uitgenodigd te worden en wordt als klap op de vuurpijl ook nog eens al rapper of tekstschrijver aangekondigd. 

Eigenlijk mag ik hier niets van vinden want het kan altijd erger. Wat te denken van een buitenlander die zes jaar lang het 19.00 uur journaal presenteerde in het Spaans terwijl Nederlands zijn moedertaal is. Daarnaast zat hij ook nog met accent de landelijke en lokale politiek te bekritiseren. U begrijpt het waarschijnlijk al, ik heb het over mezelf.

Door Rex Broekman