De Maas&Waler dat ben ik: Renske Banken

In deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Renske Banken
Leeftijd: 43 jaar
Plaats: Afferden

‘In Afferden ben ik thuis’, begint Renske. ‘Het is waar ik geboren ben en jaren gewoond heb, voordat ik samen met mijn man voor de duur van veertien jaar in Druten neerstreek.’ Nu geniet ze alweer vier jaar van het vrije uitzicht aan de achterzijde van het huis in het centrum van Afferden. ‘Nou ja, er komt wel nieuwbouw daar hoor. Ach, het heeft altijd twee kanten natuurlijk. De jeugd wil tenslotte ook wonen.’

Ouderenzorg

Renske studeerde aan Hogeschool Avans in Den Bosch, waarna ze nog enkele post-HBO-opleidingen volgde, onder andere mantelzorgondersteuning en psychosociale oncologie. In het Nijmeegse CWZ stond ze patiënten bij op de afdelingen oncologie en de dialyse. Nu werkt ze sinds kort in Oss, als maatschappelijk werkster in de ouderenzorg. ‘Ik zit hier nog maar een maand, maar ik weet nu al dat ik hier op mijn plek ben. Lang geleden begon ik in de ouderenzorg. Dat kwam eigenlijk door mijn oma. Ik zag hoeveel impact haar verslechterende gezondheid op haar had en vroeg mij af, hoe ga je daarmee om en hoe verdraag je dat? Het was een ware aardbeving voor haar en haar omgeving.’

Moeder

Ze troffen het niet, Renske en haar gezin. Dochter Jouke van 13 kreeg epilepsie, zodanig dat medicatie of therapie niet helpen. Vrijwel dagelijks heeft ze een aanval, daarom woont ze nu in een specialistisch centrum, waar ook rekening gehouden kan worden met haar ontwikkelingsachterstand. ‘We stonden als gezin in de overlevingsstand,’ vertelt Renske, ‘we moesten altijd anticiperen. Gelukkig hebben mijn ouders ook veel opgevangen, het werd echter steeds complexer. Nu zijn we zover dat ik me weer als moeder kan voelen voor Jouke, in plaats van als haar regelaar en ondersteuner te functioneren, en zit ik weer lekker in mijn vel.’

Betrokkenheid

In haar jeugd was Renske leiding van Tinkerbell en de KPJ. Voor de buurtvereniging hielp ze fanatiek mee met het bouwen en versieren van carnavalswagens. Tegenwoordig is ze bestuurslid van de buurtvereniging en draagt ze haar welgemeende steentje bij als collectant voor de Goededoelenweek. ‘En samen met een andere inwoner van ons dorp zoek ik naar een manier hoe we in de huidige, snel veranderende maatschappij meer oog voor elkaar kunnen krijgen. Dat hoeft helemaal niet ingewikkeld te zijn. Gewoon, eens een keer een vuilnisbak naar buiten rijden voor de buren, of simpelweg iemand wat aandacht geven; Ha buurvrouw, hoe gaat het ermee? Het zou mooi zijn als we meer mensen zouden kunnen betrekken bij ons initiatief. Wie met ons mee wil doen kan zich melden via renskebankencr@gmail.com. Het kost op zich weinig moeite, maar levert veel voldoening op. Met elkaar kunnen we de betrokkenheid in Afferden versterken, en daarmee een betere leefbaarheid bewerkstelligen. We denken dat er meerdere concepten mogelijk zijn om een en ander uit te voeren en willen die in overleg uitwerken. Het dorp levend houden, dat is onze insteek.’

Tekenen

In haar vrije tijd maakt Renske graag tekeningen. ‘Ik hou ervan verhalen en procedures of situaties visueel te maken, en op die manier dus toegankelijker’, legt ze uit. ‘Het tekenen is voor mij zeker ook een uitlaatklep, ik zie het als een manier om dingen te verwerken, zoals bijvoorbeeld het verdriet om mijn dochter. Misschien maak ik nog eens een verduidelijkend boekje voor jonge mantelzorgers, ook omdat ik heb gezien hoeveel impact de aandoening van Jouke heeft op haar broertje Ties.’

Genieten van kleine dingen

Ze vertelt dat ze gemakkelijk kan genieten van kleine dingen. Dat had ze vroeger al. ‘Mooie verhalen, mooie mensen, of eenvoudigweg een goed gesprek of in verbinding zijn met anderen. Maar ook de natuur en de zon kunnen een bron van genot zijn voor mij.’

Afferden

Volgens de energieke Aofferse is haar dorp een heerlijke woonplek, met name doordat er erg veel te doen is. Ze geniet ook van het huis, dat ze altijd al als droomhuis beschouwde. Renske is haar oom en tante, de vorige eigenaren, dan ook zeer dankbaar dat zij er nu mag wonen met haar gezin. ‘Het leeft hier echt, je voelt het iedere dag. Telkens als ik na een vakantie de brug weer overkom krijg ik dat warme gevoel van: ha, heerlijk, weer thuis…! Ik ben dankbaar voor de sfeer en de mogelijkheden en trots tegelijk op Afferden’, besluit Renske.

Door Ton van Hulst