Aafke Wijkmans (links).
Aafke Wijkmans (links). Foto: Coen Schilderman

Een emmer vol gedrevenheid

Mens Maas en Waalse Talenten

Aan tafel met Maas en Waals atlete Aafke Wijkmans

Een spraakwaterval, uiterst fanatiek en vol passie. Atlete Aafke Wijkmans, komt uit een gezin van lopers. Haar ouders, twee zussen en broer zijn allen veelvuldig rennend op pad. We zitten in haar ouderlijk huis, waar ze op 8 juli 2006 is geboren, aan de keukentafel samen met haar vader en tevens trainer Caspar. Vanaf haar negende loopt ze hard, tot haar zestiende heeft ze dit gecombineerd met voetbal bij Unitas’28. Voetbal was toch niet echt aan haar besteed, ‘ze was het type van radslagen maken en bloemetjes plukken’. Rennen, daar gaat haar hart sneller van kloppen. Eerst af en toe meedoen in de regio bij bijvoorbeeld de Survivalrun of de Dijkenloop en vervolgens bij atletiekvereniging Astylos in Tiel. 

Ze heeft al enkele prachtige resultaten geboekt, waaronder de derde plaats bij het NK-U18 op de 3.000 meter steeplechase in 2022. Corona-gerelateerde klachten gooiden daarna roet in het eten. Langzamerhand keert ze weer terug op haar oude niveau. Ze droomt er van weer aan te sluiten bij de top in eigen land, of op de atletiekbaan (volgend jaar wil ze onder de 2 minuut 15 lopen op de 800 meter) of op de triatlon, waar ze steeds fanatieker voor gaat trainen. 

Ambities

Aafke heeft mooie dromen en ambities. Ze hoopt volgend najaar geneeskunde te kunnen studeren in Utrecht, waar ze het liefst iets in de richting van de sportgeneeskunde zou gaan doen. Ondertussen wordt er bijna iedere avond na school, weer of geen weer, stevig getraind. ‘Sifan Hassan, mag je wel mijn grote voorbeeld noemen. Haar karakter, alles aanpakken wat je leuk vindt en daar dan ook helemaal voor gaan, daar kan ik me helemaal in vinden. O ja, en later als ik ook een gezin heb met kinderen, moeten ze ook iedere avond verplicht gaan lopen samen met mijn pa, dan dus hun opa. Schrijf je er wel duidelijk bij dat dit een geintje is?’

De agenda is redelijk vol met alle gesport. Toch heeft ze ook nog tijd om saxofoon te spelen. Ze toont het prachtige instrument en op gepassioneerde wijze vertelt ze over het bespelen ervan. Gedrevenheid? Jazeker, maar misschien wel meer dan een emmer vol.

Door René den Biesen