De Maas & Waler dat was ik: Tineke Strik

In de rubriek 'De Maas & Waler dat was ik' portretteren we maandelijks een oud-inwoner van deze regio. Hoe vergaat hen het leven buiten Maas & Waal, welke idealen hebben zij nagestreefd en welke dromen hebben zij waargemaakt? Maar ook, wat is hun meest dierbare herinnering aan de streek? Het resultaat: bijzondere verhalen van bekende en mindere bekende mensen die de schoonheid van Maas & Waal vaak beter zien dan haar inwoners zelf.

Naam: Tineke Strik
Leeftijd: 54 jaar
Geboren in: Alphen
Woonplaats: Oosterbeek

Geboren op een boerderij in een gezin van zes kinderen, genoot zij als kind van de vrijheid van het buitenleven. Hoewel verknocht aan het landschap met haar prachtige rivieren, vertrok zij na de havo uit het Land van Maas en Waal. Na verschillende omzwervingen trad zij uiteindelijk in de voetsporen van haar vader en ging de politiek in.

De Schans
'Als kind groeide ik op in het buurtschap 'de Schans' in Alphen. Mijn ouders hadden er een kleine boerderij. Het woonhuis is nog door mijn grootouders gebouwd na de watersnood in 1926. Een gedenksteen in de gevel herinnert daar nog tot op de dag van vandaag aan', vertelt Tineke.

'Ik had een fijne jeugd als jongste in een groot gezin. Mijn moeder komt oorspronkelijk uit Wijchen en vond het wonen tussen de rivieren wel wat geïsoleerd. Zelf vond ik het wonen in Maas en Waal daarentegen heel plezierig. Het landschap is er uniek en afwisselend. Van de ruige uiterwaarden tussen Dreumel en Deest, tot de zandrug bij Horssen en Bergharen. Ik kom nog geregeld op bezoek bij mijn zus in Alphen, en het liefst ga ik daar op de fiets naartoe, over de dijk.'

Lijst Strik
Haar vader was actief in de politiek in Maas en Waal, en de appel valt meestal niet ver van de boom. Zo ook niet bij Tineke. 'Mijn vader was gemeenteraadslid in de gemeente Appeltern en later nog in West Maas en Waal. Eerst voor Lijst Strik en daarna voor het CDA. Zo leerde ik als kind van dichtbij de politiek en de politieke besluitvorming kennen, en dat stimuleerde ook om de landelijke politiek te volgen.' Na haar middelbareschooltijd was Tineke vastberaden om de wereld te gaan verbeteren. Ze koos daarom om te gaan studeren aan de Sociale Academie in Eindhoven. 'Ik vond maatschappelijke ontwikkelingen interessant en wilde iets betekenen voor anderen. Na mijn studie vond ik werk bij een jongerencentrum.'

Vluchtelingenwerk
Al snel besloot Tineke om verder te gaan studeren. 'Ik koos voor Internationaal publiekrecht aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Ik studeerde af op de vakgebieden mensenrechten, volkenrecht en migratierecht en ging daarna aan de slag als juridisch medewerker bij Vluchtelingenwerk in het noorden van het land. Daarna werkte ik een tijd als griffier bij de rechtbank in Zwolle, waarna ik uiteindelijk aan de slag ging als beleidsmedewerker bij de Tweede Kamerfractie van Groenlinks. In 2001 begon ik bij het Ministerie van Justitie, waar ik de onderhandelingen met andere landen over het asielbeleid voorbereidde.'

Eerste kamer
Na de verkiezingen in 2002 werd Tineke wethouder namens Groenlinks in haar woonplaats Wageningen. 'Het leukste daaraan vond ik dat ik dicht bij de mensen stond', vertelt zij bevlogen. 'Zo zag ik met eigen ogen hoe wetten uitpakten.' Halverwege haar eerste termijn begon zij bij de Radboud Universiteit met het schrijven aan een proefschrift over Europees migratierecht.' Toen het wethouderschap erop zat, ging ik daar ook lesgeven en onderzoek doen. In 2007 werd ik lid van de Eerste Kamer namens GroenLinks, en inmiddels zit ik al in mijn derde termijn, momenteel als fractievoorzitter.'

Raad van Europa
Naast haar werk voor de Kamer is Tineke, namens het Nederlandse parlement, lid van het parlement van de Raad van Europa. Een mensenrechtenorganisatie die vaak verward wordt met de Europese Unie. 'Met politici uit andere landen zet ik me daar in voor een menselijk vluchtelingenbeleid. Enkele jaren geleden berichtte ik over migranten die op de Middellandse Zee in de steek waren gelaten en van honger en dorst om het leven kwamen, en nu onderzoek ik de situatie van vluchtelingen die in Griekenland vast zijn komen te zitten. Mijn aanbevelingen worden in stemming gebracht in dat parlement. Ik hoop er zo aan bij te dragen dat we gezamenlijk onze verantwoordelijkheid nemen voor de bescherming van vluchtelingen.' Op de vraag wat zij na haar laatste termijn in de Kamer gaat doen, antwoordt zij vastberaden: 'Dan blijf ik in de wetenschap werken en zie ik wel wat er verder op mijn pad komt.'

Door Ruben Schiks