De Maas&Waler Dat Ben Ik: Mariëlle van Swaay

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam: Mariëlle van Swaay
Leeftijd: 56 jaar
Woonplaats: Druten

Ze volgt de master opleiding Social Work, heeft een nevenfunctie als supervisor op de HAN, doet aan beeldhouwen, zingt bij popkoor Continue en heeft ook nog ruimte voor een reguliere baan. Daarnaast vindt ze tijd om haar rol als echtgenote, ouder én oma naar behoeven uit te oefenen. Druk? 'Och nee', zegt Mariëlle met een ontspannen blik. 'Ik vind het gewoon allemaal zo leuk, ben altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen. Naar dingen die mijn leven kunnen verrijken en spannend maken. Doe wat je hart je ingeeft, is mijn credo.'

MeerVoormekaar
Mariëlle van Swaay werkt als coördinator dagbesteding ouderen bij Stichting MeerVoormekaar (voorheen stichting VoorMekaar): 'De dagbesteding maakt het voor burgers met een matige ondersteuningsbehoefte mogelijk om op een prettige manier zelfstandig te blijven wonen. Ze krijgen, op een externe locatie, persoonlijke aandacht en een op hun behoeften en interesses afgestemd programma. Daarbij neem ik voornamelijk het regelwerk voor mijn rekening; het creëren van randvoorwaarden om een goed programma te kunnen bieden, en het leggen van contacten met organisaties en vrijwilligers. MeerVoormekaar was al actief in De Hof in Druten en zorgcentrum St. Elisabeth in Beneden-Leeuwen, recentelijk is bij DOE Deest een dagbesteding gestart.'

Carrière
In eerste instantie had de Drutense een hele andere carrière voor zich uitgestippeld, die van docent beeldende vorming. Maar doordat er, na haar studie, niet direct een baan in dat vakgebied voor handen was, ging ze aan de slag als activiteitenbegeleider. Bij een zorginstelling in Apeldoorn trachtte ze onder meer, middels creativiteit, de taalontwikkeling van cliënten te stimuleren.
Het werk beviel haar dusdanig goed dat ze in Druten in een gelijke functie aan de slag ging. Wist, dankzij haar stagiaires, zelfs docent te worden op de opleiding activiteitenbegeleiding en woonbegeleiding aan het ROC, en werkt inmiddels als supervisor op de HAN. Of dat nog niet genoeg is, is ze bezig met haar master social work. 'Om verdieping in mijn werk te vinden en mijn gezichtsveld breder te trekken.'

Evacuatie
Mariëlle werd geboren in de binnenstad van Deventer en groeide op in het nabijgelegen Gorssel. In de oude Hanzestad leerde ze haar man Michel kennen. En toen hij in 1995, voor zijn werk, naar Maas en Waal verhuisde, ging zij mee. 'We verhuisden op de dag dat het gebied vanwege de hoge waterstand geëvacueerd werd. Hoe kun je het zo uitkienen. Ik heb me in die tijd vaak afgevraagd waarom we niet twee weken later hadden kunnen verhuizen… Onze dochters hadden immers net afscheid genomen van hun school in Deventer, we waren klaar voor een nieuwe start. Gelukkig mochten de meiden nog een weekje terug naar hun oude klasgenootjes. Ze werden er als helden onthaald', lacht Mariëlle.

Brandweervrouw
Integreren in het dorp viel haar zwaar, geeft ze toe. 'Ik moest erg wennen. Mensen spraken me regelmatig aan op mijn 'harde G'. Toch werd ik al snel opgenomen. Mijn werk als vrijwilliger bij de brandweer in Druten heeft daar zeker aan bijgedragen. Ik heb er een hele mooie tijd gehad en ontzettend veel geleerd. Samenwerken, jezelf blijven en jezelf staande houden tussen de mannen, dat soort dingen. Overigens heb ik mijzelf wel moeten bewijzen, je collega's moeten immers wel van je op aan kunnen.' Inmiddels is Mariëlle al een paar jaar niet meer actief voor de brandweer. Haar helm en laarzen zitten in de verkleedkist van haar kleinzoons.

Druten
'Het was ooit de bedoeling in Afferden te gaan wonen. De kinderen zaten er zelfs al op school. Maar op dat moment was er geen huis wat ons paste. Toen in De Bouwing kavels beschikbaar kwamen, kozen we voor nieuwbouw. We ontwierpen ons eigen huis: 'Het flatje', zoals sommige mensen onze woning met de hoge pui noemen, is een heerlijke plek voor ons. Na ruim twintig jaar kan ik stellen dat ik me een echte Drutense voel. Ik voel me op mijn plek hier.'

Door Aafke Labout