Schôlreisje (1)

Ze hèt mar slecht geslaope
vandaag gee ze op reis.
Ut kum veast van de spanning.
Die brengt heur van de wijs.

Moeder hèt de rugzak
op de taofel klaorgezet.
De breudjes zijn gesmèèrd.
Ut is de hogste tèd.

Un fleske appelsap,
en ôk nog un banaon.
De tas die zit nou vol.
Ze kan naor schôl toe gaon.

D’r stee un grote bus
bij de ingang van de schôl.
De jongens van heur klas
hebbe de grôtste lol.

De deuren van de bus
die gaon al langzaam open.
de jong vliegen naor binnen.
um naor de beste plek te lopen.

Iedereen hèt un plekske,
de zon begint te schijnen.
Nog zwaaie bij ut raom
tot ze um de hoek verdwijnen.

De meester pakt de microfoon.
En ruup dan dur de bus:
‘Hebben jullie er al zin in?’
Maar dè hoeft-ie nie te vraoge dus.

‘We zijn er mit un uurtje.
Gedraag je allemaal gewoon.
Dan wordt het vast heel leuk.
En houd de bus goed schoon’.

Door Rinie van Haren