Jan Reijnen over de evacuatie in 1995

Het is maandag 30 januari. Wie normaal naar zijn werk zou gaan, heeft nu andere prioriteiten. Er is een dringend evacuatieadvies uitgegeven en iedereen uit Maas en Waal dient te vertrekken en een onderkomen elders te zoeken. Het gebied is niet veilig, omdat het water van de Waal blijft stijgen. De dijken kunnen het begeven. Meters water kon er komen te staan op enkele plekken in het gebied. Gelukkig hielden de dijken het water tegen. Maar de schrik zat er goed in bij de mensen. De Maas&Waler sprak Jan Reijnen uit Puiflijk.

'Een evacuatiebevel? Dat het hele gebied zou overstromen? Ik geloofde het eerlijk gezegd niet. Zowel in 1861 en 1926 was het water hoger dan in 1995. De dijken waren natuurlijk niet zo goed, maar ik vond het allemaal wel mee vallen. Daarnaast werkte ik in Nijmegen en dat was toen het episch centrum waar alle burgemeesters en wethouders waren. Als er nieuws was, hoorde ik dat snel.'

Eindelijk iets te doen

'Omdat het een bevel was, ondernam ik ook actie. Kennissen uit Veenendaal kwamen helpen en mijn zoon, die in Rotterdam studeerde, kwam ervoor terug. Hij was eindelijk blij dat er iets te doen was in dit saaie dorp. Ook in ons huis werd alles geëvacueerd. Alles ging naar de zolder. Ik had mijn caravan alvast naar de Hucht gebracht. Dit was destijds nog een braakstuk liggend terrein wat altijd droog zou blijven. Op zulke momenten ga je je beseffen wat de waarde van je inboedel is. We hadden een grote veilingkist gevuld met spullen. Aardewerken potten en schalen en glaswerk. Mocht dat onder water komen te staan, een doekje eroverheen en het is weer bruikbaar.'

Poppenkast

'Wat ons vooral bezighield, was of we wel of niet weg moesten. Ik wilde niet weg, ik vond het ook niet nodig. De militaire namen de wacht over in het gebied en iedereen die geen brief had van de burgemeester, moest vertrekken. Zodoende vertrok ik naar Apeldoorn. Op deze manier was het reizen naar het werk in Nijmegen goed te doen. Waar ik enorm versteld van stond, was hoe de bestuursleden in het stadhuis van Nijmegen ruzie aan het maken waren wie er een interview mocht geven. Het leek wel een poppenkast. Ze probeerden zich in mijn ogen op deze manier te profileren.'

Evacuatieplan

'Gelukkig is een doorbraak van de dijken ons bespaard gebleven, anders was heel het gebied onder gelopen. In 1993 was het water ook erg hoog. Destijds was er een evacuatieplan geschreven. Ik denk dat ze dit plan in 1995 geoefend hebben om te kijken of het haalbaar was.'

Door Hanneke de Vries - Hoefnagel