De Alfa Romeo van Martin Smallegange

'Vanaf 1984 al ben ik Alfa-gek', begint Martin over zijn Alfa-Romeo. 'Dit model is de allerlaatste echte Alfa Romeo, voordat Fiat het bedrijf overnam. Ik vind met name de wigvorm erg mooi, ook van binnen is alles recht en hoekig. Hij is ontworpen voor een goede gewichtsverdeling en ligt daardoor bijzonder goed op de weg, vooral in de bochten, dan helt hij niet over.'

'Samen met mijn vrouw heb ik ook rally's gereden. Ikzelf rijd graag over slingerende bergweggetjes, bij de Großglockner bijvoorbeeld. Voor mij is het echt een hobby-auto. Hij heeft geen soepele vering, maar stuitert als het ware over de weg. Voor mijn werk heb ik ook wel BMW, Audi en Ford gereden, maar mijn huidige lease-auto is een echte Julia.'

'Mijn Twin Spark beschouw ik in feite als een soort verlengstuk van mijn lichaam. In het verleden heb ik vrij veel aan Alfa's gerestaureerd, maar aan deze hoef ik niet veel te doen. Ik heb jarenlang gewerkt aan een Alfa Bertone, maar moest hem verkopen wegens tijdgebrek. Ik hoef niet te lassen of te spuiten aan mijn auto, wel probeer ik hem in de originele staat terug te brengen. Ik wil hem niet alleen gebruiken, maar ook steeds mooier maken.'

Verslaafd
Toen hij in 1984 een garage binnenliep waar deze auto stond fluisterde iemand hem toe: 'Niet doen, Martin, niet doen.' Maar nu is hij verslaafd, onder andere aan het prachtige motorgeluid. Vaak zet hij niet eens de radio aan zodat hij de motor kan horen lopen. "Ik ga graag naar garage Van den Heuvel in Druten, waar de oude Jan zelf nog aan mijn auto sleutelt. Hij mag aan mijn Alfa werken, omdat hij eerlijk is over wat wel en niet kan en er zeer voorzichtig mee omgaat. Hij zet 'm in de showroom en niemand mag er aankomen.'

Door Ton van Hulst