Column Bas van der Hoeven

Smetje

Wat is dat toch met Deest?
Een dorp dat verkommert aan de laatste mem van de gemeente Druten.
Hoe kan het dat een gemeenschap van doeners, van mannetjesputters, van arbeiders in staal en steen, zo met zich laat sollen?
Geen fatsoenlijk dorpshuis, geen monumentale kerk, alleen om er miljoenen kuub zand weg te scheppen, daar is Deest goed voor. Verder wordt het dorp al eeuwenlang aan alle kanten gepasseerd, zelfs door het nietige Afferden. Ook vandaag weer, nu de echte mannen van het Vierdaagselegioen, de 55-kilometerlopers, voor één keer door de gemeente trekken. Alle dorpen worden aangedaan, alleen Deest wordt overgeslagen.
Je zou er bijna een complot in zien.
Deest, het dorp dat met Festival 't Zeeltje in z'n eentje de veelgeprezen rockcultuur van het Land van Maas en Waal in leven houdt. Terwijl alle andere dorpen allang bezweken zijn voor de commercie en op hun festivals talentloze publiekstrekkers laten meeblèren met een ingeblikt deuntje, wordt in Deest nog met hart en ziel aan snaren getrokken, op trommels geslagen en in microfoons geschreeuwd. Keep on rockin'in the free world!
Alleen daarom al moet Maas en Waals rockcity ook walkcity zijn.
Ook dit jaar komen er weer geweldige bands naar het driedaagse festival aan de Waalbandijk. Waaronder het uit de as herrezen Turbo. De Arnhemse band met de Millingse frontman Lain Barbier, ooit - en misschien nog steeds - de beste rockzanger van Nederland. Samen met oudgedienden Geert Scheijgrond en Dick Kemper en drummer Willem van der Aa brengt Lain op zaterdag 20 augustus het ijzersterke Turbo-repertoire weer tot leven in Deest. Dat doet mij als Millingenaar met een Maas en Waals paspoort goed.
Maar vandaag laat iedereen Deest links liggen. Daar kan zelfs Ellen Thomassen, onbezoldigd ambassadeur én rockchick van het dorp, niets aan veranderen.
Vandaag wordt Deest tekortgedaan.

Een smetje op een glorieuze dag.