Annemieke Martinus- Claus.
Annemieke Martinus- Claus. Foto: Ger Loeffen

De Maas&Waler dat ben ik

Algemeen

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam:  Annemieke Martinus-Claus
Leeftijd: 62 jaar
Woonplaats: Beuningen

Van kinds af aan heeft Annemieke Martinus affiniteit met de natuur en met tekenen. Deze belangstelling heeft ze nooit verloren. Al jaren trekt ze er elke zondag op uit en geniet met volle teugen van al wat de natuur ons biedt. Omdat ze per wandeling minstens vijfentwintig kilometer aflegt, kan ze zonder extra training de Vierdaagse lopen. Het is dit jaar alweer de tweeëntwintigste keer dat ze meeloopt. Het thema wandelen komt ook in veel van haar tekeningen en schilderijen terug. Het begon met het tekenen van een paar wandelschoenen. Later heeft ze zelfs een boekje met tekeningen, schilderijen en gedichtjes laten drukken. En tot half augustus exposeert ze, met het thema 'Vierdaagse', in het Molenhuis.

Nonnetjes
'Ik ben in Nijmegen geboren en ging daar naar de middelbare school bij de nonnetjes', begint Annemieke haar verhaal. 'Een van die nonnetjes zei tegen mij, 'jij moet maar iets op creatief gebied gaan doen, want dat past bij je'. Ik ging naar de detailhandelsschool en leerde reclames maken en etalages ontwerpen. Dat vond ik leuk, maar toen ik daarna bij V&D terechtkwam, bleek dat ik totaal niet commercieel was. Ik heb toen via mijn vader een tijdje bij de bank, en later via mijn moeder als secretaresse bij een advocatenkantoor gewerkt. Ik heb nog een uitstapje naar een adviesbureau gemaakt, maar zestien jaar geleden werd ik bij het advocatenkantoor teruggevraagd. Daar werk ik nog steeds met plezier.'

Paulusgilde
Annemieke is 42 jaar gehuwd met Roel. Toen ze twee jaar getrouwd waren verhuisden zij van Nijmegen naar Beuningen, en kregen twee dochters. 'Ik ben na de geboorte van onze dochters ongeveer tien jaar thuis geweest en achteraf heb ik in die periode mijn creatieve kant goed kunnen ontwikkelen. Ik heb me aangesloten bij het Paulusgilde in Winssen. Een amateurschilderclub waarbij veel mensen uit de omgeving schilderen. Een van de begeleiders adviseerde me om een tekenboek te pakken en alles wat ik om me heen zag te gaan tekenen. Daar ben ik mee begonnen en ik ben nu aan mijn dertigste tekenboek toe. Het zijn dagboeken met tekeningen in plaats van woorden. Ik teken alles wat indruk op me maakt, zowel in het persoonlijke leven als op wereldniveau. Zo heb ik bijvoorbeeld ook de aanslagen in Frankrijk en de Twin Towers vastgelegd.

De Noodschuur
Tien jaar geleden nam Annemieke het initiatief om een beeldhouwgroep op te richten. 'We beeldhouwen altijd bij de Noodschuur in Ewijk en dat is een van de mooiste plekken in Maas en Waal. Daar staan bloemen en er lopen Schotse Hooglanders en Konikpaarden in vrijheid rond te grazen. Als ik daar zit, denk ik waar is er nog een mooier plekje dan hier? Ook als ik daar wandel word ik er blij van. Op de een of andere manier word ik steeds naar die plek toe gezogen, ik krijg er nooit genoeg van.' Cultuur beleven is een prettig aspect in het leven van Annemieke. 'Beuningen biedt op dit gebied voldoende. Ik ga hier in het dorp graag naar het theater of naar een optreden van een koor. De horecagelegenheden sluiten dan minder aan, want er zijn niet veel plekken om even een lekker biertje te gaan drinken.'

Frankrijk
Een aantal keren per jaar gaan Roel en Annemieke naar hun huisje in een klein dorpje in Frankrijk. 'Hoewel ik altijd wel bezig ben kom ik daar helemaal tot rust. We hebben geen internet en er is geen winkel, de bakker komt wel elke morgen langs om vers stokbrood en croissantjes te brengen.'

Vierdaagse
Deze weken staan voor Annemieke bijna geheel in het teken van de Vierdaagse. Op tafel liggen verschillende boeken die over de Vierdaagse gaan. 'Ik leg ze hier elk jaar rond de Vierdaagse weer neer, want ik vind het heerlijk om ze door te bladeren en te lezen. Ik kom jaarlijks samen met alle wandelaars op het gemeentehuis. En ik ga altijd naar de Vierdaagsemis in de Sint Stevenskerk, niet uit religieuze overweging, maar voor de saamhorigheid.' Dinsdag gaat het wandelspektakel weer van start.

Door Elly Hagen