Kleindochter en grootmoeder Noij.
Kleindochter en grootmoeder Noij. Foto: John van Gelder

Voor eeuwig in ons hart

DRUTEN - Natachja Noij (49) was een sociale en vrolijke vrouw. Ze stond bekend om haar smakelijke lach en ze was een gangmaker. Dankzij haar optimistische karakter ging ze door met leven nadat er borstkanker met uitzaaiingen bij haar werd geconstateerd. Vier jaar lang werd ze gesteund in haar overtuiging dat er in het ziekenhuis altijd wel iets voor haar op de plank lag waardoor ze weer verder kon. Totdat ze in februari van dit jaar in het ziekenhuis werd opgenomen. Het is bijna bizar voor dochter Tosja en familie dat juist op Valentijnsdag hun vrees, dat de plank een keer leeg zou zijn, door de arts werd bevestigd. 

Door Elly Hagen

Verdriet en gemis overheersen. Toch vindt Tosja dat het verhaal van haar moeder nog eens mag worden verteld. Door haar actieve leven kende Natachja veel mensen. Ze heeft bij ’s Heeren Loo gewerkt totdat het lichamelijk niet meer lukte. Nadat ze werd afgekeurd, ging ze als kookvrijwilliger bij ’t Trefpunt in Deest en als winkelhulp bij Ciska’s Mode in Beneden-Leeuwen aan de slag.
Ze ging graag, als vanouds, met vriendinnen retsen. ‘Ze gingen naar de Leste Mert en vorig jaar zijn ze nog naar de Zomerfeesten in Nijmegen geweest’, vertelt Tosja. ‘De carnavalskleding voor dit jaar had ze zelfs al in huis. Die heeft ze helaas niet meer kunnen dragen.’

Tonnie, de moeder van Natachja, is fan van de Tributeband van the Cats. Lange tijd probeerde ze haar dochter tevergeefs te verleiden om mee te gaan. Die vond het echter niet kunnen om op haar leeftijd naar die oude mensenmuziek te luisteren. Die ene keer dat ze toch meeging, was ze om. Ze ging daarna vaker naar een optreden dan haar moeder. Ze leerde zelfs de bandleden kennen en met een van hen raakte ze goed bevriend.

Voor Tosja was Natachja haar allerbeste vriendin. ‘We deden echt alles samen. Zelfs toen mijn moeder al erg ziek was, liet ze zich daar nooit over uit en gingen we samen op pad. Wat we ook deden, we hadden het fijn met elkaar. We maakten een ommetje met Sammie onze hond, waar ze stapelgek op was, of we gingen samen een boodschap doen. We genoten met elkaar van de kleine dingen.’
Tonnie was ook regelmatig van de partij. ‘Ik heb dankzij de twee meiden in 2018 voor het eerst gevlogen’, vertelt ze. 'We gingen op vakantie in Turkije en hebben veel gelachen en enorm genoten.’

Dat Natachja het leven meer ging loslaten is achteraf al in december begonnen. ‘Ik leerde mijn vriend Stijn kennen en het leek of ze steeds meer dacht, Tosja is verzorgd, nu kan ik het laten gaan.’ Ze leefde daarna nog naar 7 februari toe. Dit was de dag dat Tosja achttien werd. Kort daarna werd ze opgenomen. Een week later volgde het slechtnieuwsgesprek en op 24 februari is een prachtvrouw, veel te vroeg, in het Hospice in Druten gestorven.

De familie gaf haar op het gedenkprentje de volgende woorden mee: ‘Wij hebben jou niet verloren, daarvoor gaf je ons teveel. Wat je zei, dat blijven we horen. Van wat we zijn, ben jij een deel. We komen jou overal nog tegen, in vreugde en in smart. Voor altijd uit ons leven, maar voor eeuwig in ons hart.’

Met de serie 'Geschreven monument' willen we samen met de familie een laatste eerbetoon brengen aan (een) overledene(n). Reacties zijn welkom via redactie@demaasenwaler.nl.