Rinie van Haren.
Rinie van Haren. Foto: John van Gelder

Nij lèève

Column Dichterbij Dichterbij

Wè waren wij enurm verreast
toen ons lest wier gevraogd
of wij ut filmke wilden zien
van de vekeansie, wel geslaogd.

Twee mooie jonge miense
die verliefd zijn op mekaor,
die vierden hun vekeansie
iets laoter in ut jaor.

D’r waar iets vremds in dieje film
want we zagen op ut lest
nie de stripkes van d’n uitslag
van un coronatest.

De test die bleek wel positief,
mar van un zwangerschap.
‘Jullie worre opa en oma
en dè is echt gin grap.’

Dan wor-de toch wel efkes stil.
D’r stee wè te gebeure.
Un nije ginneratie
gif ons lèève nog meer kleuren.

Negen lange maonden
wier ‘t-ie langzaam groot.
Groeide ‘n-ie geburgen
en verstopt in mama’s schoot.

En nou is ie dan geboren.
Ut is un mooie vent.
Wè zijn we in de wolken
en trots dè gij d’r bent.

Ik durf ut g’rust te zeggen
want ik zit er nie ver nèève.
Dè ge zielsgelukkig wordt
es d’r sprake is van nij lèève.

Door Rinie van Haren