Door Ton van Hulst
In deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.
Naam: Cees-Jan van Gendt
Leeftijd: 56 jaar
Plaats: Druten
Op een ontspannen manier vertelt Cees-Jan over zichzelf. De Drutenaar in hart en nieren volgde na de lagere school een opleiding in Nijmegen: consumptieve techniek. Hij had de keuze tussen brood en banket, of koken en serveren. 'Tja, ik moest toch iets kiezen. Ik heb twee linkerhanden, maar deze opleiding lag mij wel. Ondertussen werkte ik al bij een oom, die een groothandel had in bloemisterijartikelen. Als zeventienjarige begon ik daar, en een jaar later reed ik met mijn auto heel het land door om die artikelen te verkopen. Als ik ’s morgens vertrok, moest ik wel eerst vragen: naar Eindhoven, welke richting is dat ongeveer? Toen had je nog geen navigatiesystemen, daarom had ik altijd een wegen- en stratenkaart bij me. Dit heb ik drie jaar gedaan.'
Op zijn twintigste was Cees-Jan werkzaam in Arnhem. Hij zat in de binnendienst op de afdeling kantoorartikelen en meubelen van een kantoormeubelfabrikant. Hij stelde offertes op en verrichtte allerlei voorkomende administratieve werkzaamheden. Later verhuisde hij zijn activiteiten naar de showroom van de meubelafdeling, om in 1992 als accountmanager (toen heette dat nog vertegenwoordiger) in de buitendienst het land door te reizen.
DIO’30
'Ik prijs mij gelukkig een grote kennissenkring te hebben', zegt Cees-Jan. 'Dat komt voornamelijk door voetbalvereniging DIO’30. Mijn vader was daar secretaris en mijn oom voorzitter. Ik werd er jeugdleider en jeugdcoördinator, later jeugdvoorzitter. Op een bepaald moment rolde ik ook het hoofdbestuur in.'
Bij de kookclub voor mannen, de zogenoemde Michelinmannen, roert hij regelmatig in de pan. 'Het is ontstaan vanuit de DBC, de Dikke Buiken Club, een vriendengroep die al jarenlang actief aan het Carnaval meedoet. In 2004-2005 was ik Prins Carnaval, nu hoor ik bij de Orde van oud-prinsen.'
In zijn vrije tijd gaan Cees-Jan en zijn vrouw graag naar Maastricht. En het Brabantse Den Bosch is eveneens een favoriete stad van de twee. Heerlijk een koel biertje pakken op een terrasje. Eenmaal per jaar bezoeken ze een speciaal vakantiepark in het westen van Frankrijk. Hun jongste zoon Joep is gehandicapt en geniet van zijn verblijf daar, op het park l’Accolade met aangepaste voorzieningen, gelegen op het fraaie eiland Île d’Oléron. Maar verder heeft Cees-Jan geen tijd voor hobby’s. Zijn dagen zitten gewoon vol als hij van zijn werk thuiskomt.
De Strang
Joep woont op De Strang, een woonvorm in Beneden-Leeuwen waar de bewoners dag en nacht verzorging en begeleiding krijgen. 'Ieder heeft zijn eigen appartement, compleet met keuken en badkamer', legt Cees-Jan uit. 'De Strang is een belangrijke factor in mijn leven die iedere dag wel een keer voorbijkomt. Als lid van het bestuur proberen we samen met de vrijwilligers en de begeleiders het leven voor onze bewoners zo aangenaam mogelijk te maken. Hun leeftijden variëren sterk; van 22 tot bijna 60, tien mannen en twee vrouwen. Doordat iedereen steeds ouder wordt, veranderen ook hun woonwensen. Daarom is het goed dat ons pand levensloopbestendig is. Onze activiteitencommissie organiseert veel uitjes, zoals boottochtjes en gezellige spelletjes. Of we bezoeken een dierentuin of gaan gezamenlijk bowlen. Nee, niemand hoeft zich bij De Strang te vervelen hoor. We zijn blij dat alles hier heel goed loopt, dat zien we aan de bewoners - ze zijn gelukkig, en dat is uiteindelijk ons meetpunt. Er verblijven nu twaalf mensen bij ons; we hebben nog twee woonunits vrij staan.'
In een van de gangen van De Strang hangt een grote fotocollage met alle bewoners, ieder met zijn of haar eigenheid. Het gebouw oogt ruim en helder en straalt rust uit. 'Ons bestuur bestaat uit drie mensen, maar we kunnen nog wel wat versterking gebruiken, met name een penningmeester. Ook extra vrijwilligers die iets goeds voor de bewoners willen betekenen, zijn van harte welkom! We krijgen geen subsidie, maar mogen wel giften aannemen, omdat we een ANBI-status hebben. Bedrijven in de regio sponsoren soms, zoals die prachtige bloembakken daar die we kortgeleden kregen. In ruil maken we weleens reclame, maar niet ieder bedrijf vraagt daar om.'
Druten
Druten is een prachtig dorp, volgens Cees-Jan, niet in de laatste plaats vanwege de vele voorzieningen. 'Het is mooi centraal gelegen in het land, maar begint toch wel wat groot te worden, en voor starters, zoals onze oudste zoon Niek, is er helaas wat woningkrapte', besluit hij.