Mensch ärgere Dich nicht
AlgemeenMet kilometers afstand is ‘Mens erger je niet!’ de slechtste naam ooit voor een bordspel. Vrij vertaald uit het Duits in 1934 werd dit bordspel op de Nederlandse markt gebracht. Spelletjes zijn voor de lol, tijdverdrijf of gewoon voor de gezelligheid. Zodra de bedoeling van het spelletje ergeren is, mag het mijns inziens geen gezelschapsspel genoemd worden. Zo ook bij dit spel, ga ik nog liever schorpioenen spotten in de Sahara dan mij vrijwillig ergeren aan een pion die van het bord gekegeld wordt.
Volgens de wetenschap doen ergernissen zich spontaan voor. Op zich best logisch, want als we al weten wat er gaat gebeuren, maken we een andere keuze zodat we ons er niet meer aan hoeven te ergeren. Een paar voorbeelden om dit duidelijk te maken. Als we zouden weten dat een trein vertraging heeft, hadden we ook de vorige kunnen pakken, en ons er dus niet aan hoeven te ergeren dat we te laat op de plaats van bestemming komen. Een lokaal voorbeeld is de sluis van Sint Andries tussen Heerewaarden en Rossum. De auto voor ons schrikt van de rode knipperlichten van de slagbomen. Dit zou voor iemand anders het signaal zijn om plankgas te geven, echter, deze bestuurder in kwestie gaat vol in de ankers met als gevolg dat ook wij een kwartier moeten wachten.
Ook mooi is het Keizer Karelplein in Nijmegen. Vernoemd naar Karel de Grote is dit drukke verkeerspunt een doorn in het oog van niet-kunnen-rijdend-Nederland. Datzelfde dacht de totaal niet grappige cabaretier Peter Pannekoek, die vond het namelijk nodig om een onzinnige tweet de wereld in te slingeren om die avond toch nog op enig applaus te kunnen rekenen. Hij noemde de Keizer Karel de meest gestoorde rotonde van Nederland. Natuurlijk, vergeleken met de rotonde bij de Tolbrug bij Wamel is de Keizer Karel hogere wiskunde, maar dan zijn deze ‘chauffeurs’ nog nooit in Bangkok, Cairo of Lima geweest. Het kan namelijk altijd erger.
Door Rex Broekman