De Maas en Waler dat ben ik: Martine Kalisvaart
AlgemeenIn deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.
Naam: Martine Kalisvaart
Leeftijd: 33 jaar
Plaats: Druten
‘Let maar niet op mijn kleren hoor’, zegt Martine verontschuldigend, ‘want zo dadelijk ga ik lekker met mijn handen werken op het erf.’ Dat erf ligt in Horssen, bij de boerderij van haar familie.
Biologie
Martine woont sinds een jaar of acht in Druten en studeerde biologie in Nijmegen. Milieu, ecologie, natuur, dat zijn de dingen die voor haar tellen. Ze is gedurende een aantal jaren biologiedocent geweest en schrijft nu mee aan biologieboeken voor het middelbaar onderwijs en andere educatieve projecten. ‘Ik ben gestopt met het onderwijs, omdat ik merkte dat ik de inhoudelijke kant van het vak interessanter vond dan het lesgeven.’ Ze is tevens betrokken bij het voorbereiden van conferenties en bij het uitgeven van een vakblad voor en door biologen. ‘Nee, ik ben geen echte ecoloog, ik ben geen wetenschapper. Daarvoor ben ik teveel een doener in plaats van een denker. Maar het vak boeit mij in grote mate, niet alleen theoretisch, maar ook in de praktijk. Zo ga ik bijvoorbeeld regelmatig op pad om hier in de buurt zwerfvuil te verzamelen, want ik vind een gezonde omgeving van groot belang.’
Prentenboeken
In haar ruime woonkamer is een fors gedeelte ingericht als ren met speeltjes voor twee kleine konijntjes, die ook vrij door de kamer kunnen wandelen. Dieren boeien Martine eigenlijk meer dan mensen, als het er op aankomt, vertelt ze. Daarom is het ook niet verwonderlijk dat ze in haar prentenboek, dat deze week verschijnt, uitsluitend dieren opvoert. ‘Het begon zo; ik tekende altijd al graag, en rond 2006 maakte ik een paar schetsen van dieren en verzon er een verhaaltje bij. Ik plakte de tekeningen bij elkaar en bond ze samen tot een boekje, heel eenvoudig, met een paar touwtjes en een stukje karton eromheen. Toen mijn zus haar eerste kindje kreeg besloot ik het boekje aan haar cadeau te geven, nadat ik er middels een fotoprogramma op de computer een wat professionelere uitstraling aan had gegeven. Mensen zeiden: “Hé, wat leuk, daar moet je iets mee doen!” Uiteindelijk heb ik zo vier boekjes gemaakt, ieder met een eigen hoofdpersoon: een eend, een varken, een koe en een schaap. Het zijn voorleesboekjes voor kinderen van twee tot vijf jaar, met een stuk of vijftien tekeningen die ik in potlood en aquarel heb uitgevoerd.’
Weerspiegeling hobby’s
‘De verhalen weerspiegelen mijn eigen hobby’s. De koe kookt, het schaap gaat op reis, de eend leert vliegen en het varken maakt muziek. Hoewel ik niet kan vliegen, probeer ik wel graag nieuwe dingen. Bij Muziekvereniging Eendracht in Afferden speel ik trombone, en sinds enige tijd ook euphonium (tenortuba). Daarnaast hou ik van koken, waarbij ik regelmatig nieuwe gerechten uitprobeer van over de hele wereld: Afrika, Zuid-Amerika, Azië. De recepten van gerechten die mijn man en ik goedkeuren mogen blijven en gaan in onze ‘groene map’. Het liefst kook ik met ingrediënten uit de groentetuin van thuis, maar op dit moment haal ik voornamelijk boerenkool van het land, nu daar uiteraard weinig anders voorhanden is.’
Het boekje van het eendje
Het boekje van het eendje verschijnt op 3 maart als eerste officieel via uitgeverij Boekscout.nl in een soft cover uitvoering, maar toch stevig genoeg voor kinderhandjes. Het gaat Martine vooral om het leuke verhaaltje, het leesplezier dus, en om de mooie plaatjes in vrolijke kleuren.
Zoekende
Of ze fulltime schrijfster wil worden? ‘Nee, dat denk ik niet. Schrijven vind ik prachtig hoor, maar het nadeel is dat je dan stil moet blijven zitten, en dat is nou eenmaal niet mijn allerbeste eigenschap. Ik ben een beetje zoekende naar wat voor mij het beste is. Mijn werk vind ik leuk, maar ik zou ook wel weer iets nieuws willen proberen.’
Hardlopen
Martines grootste hobby is hardlopen. Ze houdt ervan lekker buiten in beweging te zijn en tegelijkertijd haar hoofd leeg te maken.
‘Ik kijk dan graag naar de vogels, de planten en de natuur om mij heen. Bij mijn hardlooptrainingen kan ik al meteen vanuit de voordeur beginnen, dan hoef ik niet eerst een stukje met de auto te rijden. Komende lente doe ik mee aan de Utrechtse marathon, en natuurlijk train ik daarvoor ook tijdens de Drutenloop. Door het hardlopen ken ik Maas en Waal erg goed, en heb ik onze mooie streek leren waarderen’, aldus Martine.
Door Ton van Hulst