Rinie van Haren.
Rinie van Haren. Foto: John van Gelder

Dichterbij: Nostalgie

Column Dichterbij

Wè is d’r veul vereanderd
ès ge alles vergelèkt.
We keken naor programma’s
waor ge nou nie mer naor kèkt.

We keken naor de Mounties,
of naor de Wiekentkwis.
of naor die mooie series
die ik nou nog wel ’s mis.

Overdag uit un transistor
wè achtergrondmuziek.
Mi Arbeidsvitaminen
of mi pop en soms klassiek.

Un dreai-jschijf mi tien cijfers
zaat op de tillefoon.
De nummers moes-te dreai-jen.
Dè waar toen heel gewoon.

Es de schôl wèr uitging,
dan spulden we op straot.
Tot dè ons moeder riep:
‘Naor huis, ut is al laot.’

We aten sondagse soep
uit een rooi’ emaille pan.
En pudding van Saroma
wè smulde we daorvan.

We deeje vroeger dingen,
die verdwenen zijn misschien.
Ut zijn herinneringen,
die ge nou nie mèr zult zien.

Elke ginneratie
hèt mit wè empathie
de moiste jeugdmomenten
mit zun eigen nostalgie.

Door Rinie van Haren