Dichterbij: Biechte
Column DichterbijDe pestoor ston vur de klas
en keek ‘s langzaam rond.
Zun ogen keken strak naor Kees
en Kees keek naor de grond.
‘D’r is nog heel veul werk,
vur ge de kemmunie duut.
Oew zieltje mot gereinigd,
en bij sommigen wel acuut.’
De pestoor die liep naor Kees
en tikte’n ‘m op zunne kop.
‘Vanmiddag gaon we biechten.
Want biechten, dè lucht op.’
Die middig ston de klas
te wachten in de kerk.
Oew zonde op te biechten,
dè waar ut echte werk!
Daor zaat Kees op zun kniejes
in de biechtstoel bij ut luik.
De pestoor achter zun tralies.
Dè was toen ut gebruik.
‘Ik heb flink zitte nètse,
giester mi mun oudste bruur.
Ik moes toen van ons pap,
vur straf in onze schuur.’
‘En nou drie Onze Vaders,
en mi vijf wisgegroetjes d’r bij
is oewe ziel wèr in ut reine’.
En Kees docht: dè mènde gij.
De strafeis van de priester
hâ op Kees gin vat gekregen.
Dè waar vur Kees gin rem
um wèr un zonde te gaon plegen.
Door Rinie van Haren