De Maas&Waler dat ben ik: Frank Jansen
AlgemeenIn deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.
Naam: Frank Jansen
Leeftijd: 59 jaar
Plaats: Druten
Frank heeft in Druten en Puiflijk gewoond en, zoals hij het zelf noemt, gedurende een tussenjaar in Horssen. Maar de geboren en getogen Drutenaar woont alweer vanaf 1994 in Druten en heeft daar nu sinds een jaar of twee een fraaie stek.
Na in loondienst te zijn geweest, nam hij het bedrijf waar hij werkte over. Nu is hij al jaren zelfstandig ondernemer. ‘We maakten van gegoten composietsteen onder andere gevelelementen, plantenbakken en onderdorpels voor kozijnen. Maar dat bedrijf heb ik vorig jaar verkocht. Zolang ik nog kan, blijf ik gewoon doorwerken. Ik kan toch niet stilzitten, daarom zet ik mij met plezier in voor de twee restaurants die ik exploiteer, in Groenlo. Mijn partner Nicole en mijn jongste dochter Manon runnen de zaken, en ik hou mij bezig met de administratie en het aansturen van het geheel. In Elst ben ik plantmanager bij een betonfabriek.’ Frank houdt er nu eenmaal van met mensen te werken en zaken te organiseren. Kort geleden is hij thuis van de ladder gevallen. ‘Ik had nog geluk, want ik kwam er met een paar kneuzingen en breuken vanaf en mocht na een paar dagen het ziekenhuis weer verlaten. Ik was blij dat ik weer aan de slag kon.’ Vanwege die drukke werkzaamheden heeft hij geen tijd voor hobby’s. ‘Ja, soms een beetje voetbal kijken, of heel af en toe eens een weekendje weg of uit eten, maar mijn echte hobby is: gewoon werken…’
De Blauwe Bok
Organiseren en met mensen werken doet hij eveneens met veel genoegen bij Carnavalsvereniging De Blauwe Bok. ‘In 1993 werd ik secretaris, en vanaf 2003 tot aan de coronaperiode hanteerde ik de voorzittershamer. Daarna ben ik ermee gestopt, totdat ik benaderd werd om voor dit jaar prins te worden. Ik zei volmondig ‘ja’ en beschouw het voornamelijk als een eretitel, die meestal vergeven wordt aan mensen die veel voor de vereniging hebben betekend.’ De energieke Drutenaar is een jubileumprins, want dit jaar bestaat zijn vereniging 55 jaar. ‘Als prins hoef je niet echt alles zelf te doen hoor. De raad en andere leden van de club doen het voorwerk en ik sta voornamelijk aanwezig te zijn, in vol ornaat.’
Jubileumweekend
Frank was al een keer eerder prins, alweer 25 jaar geleden, maar nu heeft zijn functie iets extra’s: er komt een speciaal jubileumweekend met mooie activiteiten. ‘Op de vrijdagavond zijn we er voor de Drutenaren, we noemen het dan het Drutens Feestje. Op de zaterdag zijn de gastverenigingen welkom tijdens het Stekenfeest, de zondag is bedoeld voor oud-prinsen, ereleden enzovoort. Dan vieren we ons ‘Eigen Feesie’. We gaan er een paar mooie avonden van maken, met gezellige muziek.’
De grote Reut
Vanwege corona is het aantal aanmeldingen voor de grote Reut wat ingezakt, vertelt Frank. ‘Waarschijnlijk zijn er groepen uit elkaar gevallen of helemaal opgehouden te bestaan. Wat ook een groeiend probleem is: er lijkt steeds minder ruimte beschikbaar te zijn voor het bouwen van (grote) wagens. We verwachten daarom een toename in het aantal loopgroepen, maar die kunnen ook erg mooi en indrukwekkend zijn. Als het kwalitatief maar goed is. Maar het zal nog wel een aantal jaren duren voordat we de corona-invloeden niet meer merken. In de vereniging doen we ons best de jeugd er ook bij te betrekken. Zo kiezen we ieder jaar een jeugdprins of -prinses; op die manier proberen we onszelf te verjongen en kan het Carnaval blijven bestaan.’
Verbroederingsfeest
Carnaval is een verbroederingsfeest. Daarin past heel goed het overleg dat de verschillende carnavalsverenigingen uit de gemeente Druten met elkaar voeren, het zogenaamde voorzittersoverleg. Volgens Frank is een goede locatie voor een vereniging erg belangrijk. ‘We hebben in Druten al verschillende zalen als thuishonk of residentie gehad, maar het mooiste is toch een zaal midden in het centrum van het dorp.’
Frank heeft er geen spijt van dat hij ooit stopte met zijn activiteiten voor De Blauwe Bok, maar voelt zich wel vereerd nu hij er weer bij betrokken is en de prinsensteek mag dragen. ‘Voor mij is de cirkel hiermee rond’, zegt hij, zichtbaar enthousiast.
Door Ton van Hulst