Dichterbij: In militaire dienst (02)
Cultuur DichterbijWe krope tijgerend dur ‘t zeand
De vijand in de bossen.
En toen de aonval kwaam
moeste we schoten lossen.
Mar ut ware losse flodders
hoe kun-de n’ut verzinnen?
Ik docht toen bij mun eige,
motte daor de oorlog mee winne?
En trug op de kazerne
ha’n we heel de wèèk corvee.
Mar ok mi al dè poetse
win-de gin oorlog mee.
Ik ha d’r grif d’n buik van vol
en kwaam bij de muziek.
Dè peaste in mun straotje
mun diensttijd wier uniek.
We spulden op de es-trompet
en ok op un klaroen.
We gingen mit ut kurps op pad
d’r waar altèd wè te doen.
We moesse strak marcheren
duk in ut nette pak.
En saovunds duk de stad in,
waor we gingen uit ons dak.
Aon ut einde van de diensttèd
naor de Taptoe van Breda.
Tien dagen mooie shows
op het plein van de KMA.
Es ik d’r op terug kèk,
he’k er toch heel veul geleerd.
En zû de diensttèd nog bestaon,
dè is vur niemand echt verkeerd.
Door Rinie van Haren