Rinie van Haren.
Rinie van Haren. Foto: John van Gelder

Dichterbij: Taofellaoi-j

Algemeen Dichterbij

Bij ons thuis in de taofellaoi-j
daor laag van alles wè.
Ge kon’t zô gek nie noeme,
of ‘t laag daor, witte dè?

Un döske lucifertkes,
wè speldjes en un buukske
Un setje pannenlappe,
en krûmmels van un kuukske.

Un schilmès vur de èrpels,
un paor klöskes en un scheer.
Ge denkt, dè is veast alles.
Mar nee, d’r is veul meer.

Alle maoten stiekskes,
veters, zwarte en witte.
Wikkels van Douwe Egberts
waor spaorpunte op zitte.

Zegels van un winkel,
die ge op un kaart kunt plèkke.
Pennen, van die blaauwe,
waorvan d’r twee al lèkke.

Schruufkes, doppen, klipkes,
en un klöske gaore.
Un döske mi twee kèèrse.
Un sigaor, un hele zwaore.

Wè knikkers en un kaartspel.
Un losse sleutelhanger
Pleisters en un knijpkat,
en un vliegenvanger.

Es ge ’s iets kwèt zijt,
trek dan die laoi-j ’s open.
Daor ligt ’t veast wel tussen.
Althans, ’t is te hopen.

Door Rinie van Haren