Verjaordag
Op weg naor un verjaordag,
en eigluk hâ'k gin zin.
Tis altèd wèr utzelfde
veural in 't begin.
‘Duu mar un bèkske koffie.
Wè hedde vur gebak?
Duu mijn mar die mi slagroom.
Deez boks zit toch te strak.'
Tis drukker nog dan eanders.
De hele kamer vol,
mi vrèmde en bekende.
Ik zit wèr nèève Nol.
We praote over wèrruk
en nijs hier uit de bûrt.
D'r is altèd wè te kletse
over wè ge hèt gehûrd.
Dan kum ’t urste pilsje
ik ruik al frituurvet.
En de hele taofel wordt nou
mi hapjes volgezet.
Nol start mi moppen tappen,
lacht zelluf nog het mist.
Over drie ouwe miense,
die te biechten zijn gewist.
Halverwèège de mop
wit-ie nie mèr hoe die moes.
We hebben schik um niks
en lachen um z’n smoes.
En mit ut vierde biertje
vuul ik me lekker thuis.
De vrouw vraogt vur de derde keer:
‘Gao de nog mee naor huis?’