Gètje
In de klèène wachtkamer
klinkt zachtjes wè muziek.
Un stapel roddelblaoje
die zijn al haost antiek.
Terwijl ik zit te lèèze
klinkt in 't kamertje hiernaost
ut hoge zoemen van un boor
en dan un luchtslang die wè blaost.
Op 't klèèn töfelke leg ik
al 't aauwe nijs terug.
Want nou gee 't gebeure.
D’r is gin weg terug.
De teandartsassitente
legt nij geridschap klaor.
De teandarts kikt naor foto’s
van mun gebit van vurrig jaor.
Es ik achterover lig
mi unnen lamp op mijn gericht,
begint die miens te vruute
hangend boven mun gezicht.
In de één nao leste kies
blèf ie hange mi zunne pin.
Un gètje is gevonden.
Nou hè ‘t-ie veast z’n zin.
Vur ut vullen van dè gètje
mo’k wèr opnij naor hier.
ik kan oe wel verklappe:
Dè duu’k nie vur m’n plezier.
Ik kijk in mun agenda
wanneer dè uitkum dan.
Nou ben ik aon de beurt
of ik nog un gètje veine kan.