Ut vurjaor
De weinter ging mar traog vurbij
ut vurjaor kum in zicht.
De dagen gaon wèr lengen
saovuns wèr langer licht.
De schoefel en de spaoi
die staon al bij de deur.
Daluk naor de volkstuin toe
daor lèèft-ie himmaol veur.
Hij hèt al slaoi-j gezèai-d
en tomaten in de bakken.
En dizze wèèk de snijbiet
en de strijd tegen de slakken.
De rijf trekt gleuven in de grond
het zaod vur heel veul peulen
in rijkes in de grond verstopt
in grif ondiepe geulen.
Mit ut verstrijken van de tèd
krèg ‘t-ie z’n haende vol.
Aon al ut ongedierte
dè vrèt aon zaod en kôl.
De opbrengst is geweldig
heel de buurt èt van ut grèai-j
Karrenvol mi slaoi-j
en ’t is nog mar eind mèi-j.
Hij is er alle dage
urenlang mee zuut.
es ie mar kan vruuten
dè is waor ‘t-ie ut vur duut
En dè ‘t-ie dûk teveul hèt
dè kan ‘m echt nie schille.
Want d’r zijn toch mar zat
die Piet z’n gruuntes willen.