Door Ton van Hulst
In de rubriek ‘de Maas & Waler dat ben ik’ maken we kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.
Naam: Tini van Dreumel
Leeftijd: 71 jaar
Woonplaats: Hernen
Tini werd geboren op Alverna. 'Ja,' zegt hij fijntjes, 'niet ín Alverna, maar óp Alverna. Dat zit zo: Alverna is genoemd naar de berg La Verna in Toscane (Italië), waar de heilige Franciscus van Assisi in 1224 zijn stigmata ontving. Op Alverna stichtten de Franciscanen een kerk en een klooster. Het geloof leeft ook hier in Hernen nog; ik ben al lang vrijwilliger bij de kerk, onder andere als lector. Maar ook voor het maken van een muurtje, schoonmaken, dat soort dingen. Laatst heb ik een nieuwe elektraleiding gelegd naar het knekelhuisje. We hebben hier veel vrijwilligers, ik denk dat dat aan de mentaliteit ligt van de mensen, iedereen helpt mee als er iets gedaan moet worden. Dat is natuurlijk goed als je hier wilt inburgeren, maar veel import is hier niet. Ik weet wel dat ik niet gauw nee kan zeggen. Met mijn technische achtergrond (bouw, timmeren) ben ik van vele markten thuis. Maar het langst heb ik gewerkt als woninginrichter/stoffeerder, bij Beenen in Wijchen en later bij Trio in Druten. Meestal voor particulieren, maar ook voor grotere projecten, zoals bungalowparken en dergelijke.'
Natuur
Vanaf zijn tiende jaar al zat Tini bij de verkenners. 'Ik was het jongste lid, eigenlijk zelfs een beetje te jong, in het begin mocht ik nog niet eens mee op zomerkamp. Maar bij de verkenners heb ik wel mijn liefde voor de natuur ontwikkeld, zodat ik nu kan genieten van bloemen, planten, de bomen en de velden hier om ons heen en mijn schapen. Later schopte ik het tot hopman, voorzitter en penningmeester. Overigens heb ik ook nog vijfentwintig jaar gevoetbald, bij VV Alverna.'
'In het plaatsje Zeeland ontmoette ik tijdens het uitgaan mijn vrouw Joke. Ze woonde in Hernen, in een boerderij die gebouwd moet zijn voor 1805. We hebben eerst zes jaar in Wijchen gewoond, voordat we op deze prachtige plek, het ouderlijk huis van mijn vrouw, neerstreken. We kregen hier vier kinderen.'
Toneel
Tini is behoorlijk actief in Hernen en omgeving. Je kunt hem zien acteren bij twee toneelgezelschappen: Plaet Gespeuld en Springlevend. Toen men daar ontdekte dat hij twee rechterhanden heeft was hij al gauw, zoals hij het zelf noemt, ‘het decorhaasje’. 'Maar het spelen zelf vind ik zeker zo leuk. Ik wil graag mensen vermaken, samen iets doen. Een aantal jaren geleden kreeg ik een rol in de film ‘Het Boerke van Winssen’, en in andere reportages van Jos Kruisbergen ben ik ook te zien. Toen de Giro d’Italia hier door het dorp reed trad ik op als paus. Voor de aardigheid hadden we er twee broers bij bedacht: Urbi en Orbi. En natuurlijk ben ik van de partij bij de straatvermaakgroep Festina Lente in ons dorp. Tijdens de Hernense Stratenmarkt trokken we met een grote kar met vuur en vuurspuwers door de straten. Je had het publiek eens moeten zien: de mensen deinsden soms terug als het hele spulletje voorbij kwam. Nu ben ik nog elk jaar actief met de Festina Lente tijdens de Stratenmarkt. Verder zorg ik mede voor het ophangen van de affiches en de spandoeken en regel ik de nummering van de kramen. Als de dag voorbij is ruimen we samen alles op.'
Tevredenheid
Wat Tini belangrijk vindt in het leven? 'Nou, in ieder geval niet in de eerste plaats de centen, hoor. Tevreden zijn, dat zit voor mij voornamelijk in de kleine dingen, zoals kinderen en kleinkinderen die gelukkig en gezond zijn, een middagje fietsen of mensen om mij heen die tevreden zijn. Ik ben optimistisch ingesteld. Dat leeft een beetje gemakkelijker, vind ik. Ik zeg altijd: als je een feestje wilt moet je zelf de slingers ophangen. Ja toch?'
Naast al zijn inzet voor het dorp heeft Tini zelfs nog tijd voor alle klussen in en rondom het huis. 'Er moet nog wel wat gebeuren hoor, zowel binnen als buiten. Nu wacht er weer veel werk in de tuin. Kijk maar eens, ik moet gaan snoeien, en de bloemen en moestuin daar vragen dringend om onderhoud. Maar alles bij elkaar is het echt genieten, want eigenlijk is Hernen een toeristische trekpleister. Mooi toch, dit weidse uitzicht, het bos, de molen, het ven, mijn nestkastjes. Die hebben geen last van de snelweg. Gelukkig niet', besluit Tini.