Coronagedicht

juni 2020, 09:11

Door Jan Uitdehaag

Het nieuw normaal.
Het nieuwe normaal,
zo gek nog niet.
Op het terras, midden in het dorp, geniet ik van mijn trappist.
Soms naar mijn kantoor, niet meer met de auto in de rij.
Het nieuwe normaal geeft rust, maakt mij zelfs blij.
Op het terras, midden in het dorp, geniet ik van mijn trappist.
Ik neem de tijd, in het weekend een klus voor mijn baas.
Mijn kinderen leren op de school, met “op afstand” erbij.
Ik neem de tijd, ga straks koken voor mijn gezin.
Het nieuwe normaal geeft rust, maakt me zelfs blij.
Op het terras, midden in het dorp, geniet ik van mijn trappist.
Straks naar de winkel hier vlakbij, niet meer shoppen digitaal.
Ondernemers in ons dorp, dat willen we toch allemaal?
Alles is daar te koop, van vis t/m vlees, van groente t/m brood.
Bij bakker Fred, visboer Hans, slager Fred en modezaak Carolien.
Op het terras, midden in het dorp, geniet ik van mijn trappist.
Straks heerlijk naar Drenthe, of met de fiets door Gelderland.
En niet naar Verweggistan of een ander exotisch gebied.
Niet vliegen, geen lange reizen, gewoon op vakantie in eigen land.
Naar een theater, museum en een terras met een trappist. Ik geniet!
Het nieuwe normaal is zo gek nog niet.