Door Ton van Hulst
In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: Diede van Doornik
Leeftijd: 24 jaar
Woonplaats: Bergharen
'Bergharen, waar niet één stoplicht of rotonde te vinden is, is mijn geboorteplaats. Als het aan mij ligt, blijf ik hier mijn hele leven wonen. In mijn jeugd speelden mijn zussen en ik vaak in het speeltuintje dat aan ons huis grenst. Daardoor was er altijd veel leven in de brouwerij dichtbij huis. Mijn oma woonde ook aan dit speeltuintje, en ik heb hier in de buurt veel neefjes en nichtjes van ongeveer mijn leeftijd. Familie heb ik altijd belangrijk gevonden.'
Haar zussen zijn inmiddels beiden naar Nijmegen vertrokken, maar de oudste keert binnenkort terug. Diede zou er niet van opkijken als haar andere zus ook nog eens terugkomt naar Bergharen. 'Gezellig, iedereen bij elkaar in hetzelfde dorp.'
Werk en studie
'Als ik afgestudeerd ben, probeer ik hier een baan te vinden, zodat ik mooi in Bergharen kan blijven wonen. Ik heb in Druten op de Pax VMBO-T gedaan. Daarna heb ik in Den Bosch de opleiding MZ (Maatschappelijke Zorg) niveau 4 gevolgd met uitstroming gehandicaptenzorg. Een groot deel van mijn stagetijd bracht ik door in Druten, bij ’s Heeren Loo, maar ik heb eveneens een stageplek gehad bij Het Kraaijenbosch, een logeeropvang voor gehandicapte kinderen. Dat beviel goed, en nu werk ik er na vijf jaar nog steeds. De kinderen hebben allemaal hun eigen problematiek. Dat vereist veel kennis, maar zorgt tevens voor voldoende afwisseling.'
Verpleegkunde
Diede vertelt dat ze toch wel wat meer verdieping zoekt in haar werkveld. Nu studeert ze verder aan de HAN in Nijmegen: HBO verpleegkunde. 'Ik zit in het laatste jaar en ben druk bezig met mijn afstudeerscriptie. Helaas valt dat op dit moment niet echt mee nu we midden in de coronacrisis zitten. Want ja, de school is dicht, veel zaken worden uitgesteld. Ik zou eigenlijk in juli horen of ik geslaagd ben en dan in augustus mijn diploma krijgen, maar of dat allemaal volgens planning doorgaat, ik weet het niet.' Diede wil uiteindelijk blijven werken in de gehandicaptenzorg, als verpleegkundige. 'Dan heb je meer verdieping in je vak en een andere verantwoordelijkheid. Overigens sluit ik niet uit dat ik ooit nog eens in de ouderenzorg terechtkom hoor, want dat interesseert me net zo goed.'
Korfbal
In haar vrije uurtjes speelt ze korfbal, bij de senioren 2 van Fortuna ’74. 'En sinds mijn dertiende ben ik trainster en coach bij de jeugd. Nou ja, wat heet jeugd, ik train en coach de A2, dat zijn meiden van 16 tot 19 jaar. En niet te vergeten: ik ben daarnaast alweer een paar jaar scheidsrechter, 'verenigingsscheids' om precies te zijn. Dat betekent dat ik de A-jeugd en de senioren/midweek mag fluiten.'
Maar dat is nog niet alles: sinds twee jaar is Diede lid van het bestuur, en sinds drie jaar lid van de TC (Technische Commissie) voor de jeugd. Dat betekent meestal een hoop regelwerk achter de schermen: van teamindeling en trainstersbegeleiding tot ledenwerving. Ook houdt ze zich bezig met de zaalhuur en alle vragen die leden of hun ouders hebben. 'Ik kan wel zeggen dat ik elke dag voor of met Fortuna bezig ben. En dan heb ik nog niet eens gezegd dat ik samen met enkele anderen jaarlijks het kamp met Hemelvaart organiseer en de slaatjesactie rondom carnaval. Maar ik vind het allemaal gewoon leuk om te doen, hoewel het natuurlijk ook wel eens enige stress veroorzaakt. Ik wil het graag goed doen, maar je kunt nou eenmaal niet altijd iedereen tevreden stellen.' Diedes sociale leven speelt zich grotendeels af binnen de korfbalvereniging. 'Mijn vriendinnen zitten erbij, net als mijn familie. En ze hebben allemaal, zoals we dat noemen, een Fortuna hart, ofwel een oranje hart. Oranje is namelijk onze clubkleur. Mijn weekenden zien er vrijwel altijd hetzelfde uit: korfbal en werk, werk en korfbal.'
Andere bezigheden
'Als ik eens niet aan het korfballen ben, kan ik mij heerlijk ontspannen met het kijken naar series op tv. Dat kan me niet lang genoeg duren. Of ik ga naar festivals, of speel spelletjes met mijn vriendinnen in de tuin. Als er maar iets te doen is. Nee, ik ga niet thuis zitten en niks doen. Het leukste weekend van het jaar is tijdens de kermis, dan is het één groot feest voor jong en oud, voor alle dorpsgenoten, vooral tijdens de matinee.'