Door Ton van Hulst
In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: Natalie van der Aa
Leeftijd: 23 jaar
Woonplaats: Wamel
'Aan het randje van Wamel stond mijn wieg. Van mijn ouders genoten mijn oudere zus en ik een heerlijk vrije opvoeding, en we hadden thuis allerlei dieren om ons heen. Toen ik in groep twee zat kreeg ik een gitaar, daar begon ik een beetje op te pingelen. In die tijd stond ik bekend als het kleine meisje met het brilletje. Op school hield ik natuurlijk het meest van de "leuke" dingen: de creatieve vakken. Ik was er dan ook razend op als ik mee mocht doen met playbackshows, bijvoorbeeld. Mijn moeder maakte dan mooie pakjes voor me, en als we wonnen gingen we naar McDonalds.'
Carnaval
Natalie oogt als een vlotte, jonge meid, klein en bijna frèle, en vertelt in een razend tempo over de tijd die haar gevormd heeft. Ze mocht thuis alles doen, en groeide ook op met carnaval. 'Ik ben ook minigarde geweest. Als het even kan, en ook zelfs als het eigenlijk niet kan, ga ik naar Wamel om carnaval te vieren. Ik heb gewoond in Maastricht, Tilburg, Amsterdam en Curaçao, maar met carnaval was ik te vinden in Wamel. Hier heb ik veel vrienden. Sommigen ken ik nog van De Laak, waar ik op school zat. Daarna ging ik naar het Pax Christi in Druten, en van daaruit naar Den Bosch, waar ik Marketing en Communicatie studeerde. In Tilburg studeerde ik HBO Communicatie voor de creatieve branche, en uiteindelijk wilde ik daar mijn kennis ook voor gaan inzetten.'
Natalie vond het jammer dat er in Maas en Waal niet zoveel werk te vinden was in haar studierichting. Ze vertelt dat ze echt geen stadsmens is. 'Hier in de dorpen heb ik veel meer contacten dan in de stad; ik word altijd blij van mensen die ik ken, en ik ben dan ook erg gelukkig dat ik nu, vanuit Maastricht, weer terug ben in Wamel, waar ik opnieuw bij mijn ouders woon.'
Agora Theater
Vanaf januari gaat ze aan de slag als theatermanager bij het Agora Theater in Druten. 'Dan komen al mijn kennis en ervaring van de afgelopen jaren samen in deze baan. Ik ben onder andere verantwoordelijk voor PR en marketing, kaartverkoop en programmering, en de coördinatie en werving van vrijwilligers. Ik ben zeg maar het aanspreekpunt van het theater.' Natalie realiseert zich dat het een hele uitdaging is, maar vertelt er gelijk bij dat dit altijd al een droom van haar is geweest, en nu wordt het dan zomaar realiteit. 'Ik mag hier gaan werken aan alles wat ik altijd al leuk heb gevonden!'
Mensenwerk
Jong als ze is houdt ze van allerlei stijlen in muziek en theater. 'Theater is live en het is echt mensenwerk. Jammer dat veel mensen met een vooringenomen mening naar bijvoorbeeld klassieke muziek kijken. Oké, het is misschien wat anders dan cabaret of toneel, maar als je de moeite neemt je erin te verdiepen kan je het echt gaan waarderen. Als er applaus klinkt na een optreden denk ik ook aan al die mensen achter de schermen, die mensen die je niet ziet vanuit de zaal, maar die even hard meegewerkt hebben aan het geheel. Voor hen klap ik dan misschien nog wel een beetje harder.'
Cultuur
In haar nieuwe baan wil ze graag samenwerken, en mogelijk meer regionale dingen neerzetten. Ook wil ze een ambassadeur van Maas en Waal zijn, want ze ziet dat de kleinere dorpen hier snel vergeten dreigen te worden. 'Ik zou ook graag met de scholen willen samenwerken, en cultuur een belangrijkere plek in de opvoeding van kinderen willen geven. Ik heb wel de indruk dat dat langzaamaan groeit. Cultuur is belangrijk, want het draagt veel bij aan hun ontwikkeling. Kinderen reageren zo lekker spontaan op alles, zo heerlijk onbevooroordeeld. Wat zou het mooi zijn als het normaal zou worden dat kinderen regelmatig het theater bezoeken. Zo ontstaat dan later een bredere doelgroep. Maar nu wil ik voor het Agora Theater zoveel mogelijk een gevarieerd programma realiseren, zodat er voor iedereen iets bij is.'
Wamel
'In Wamel vind ik het bijzonder jammer dat er zo weinig woongelegenheid is voor starters. Veel jongeren trekken weg, er wordt gewoon niets nieuws meer gebouwd. En ik vind dat iedereen gelijke kansen verdient, want iedereen is gelijk. Ik kom voor iedereen op; daar wil ik me graag voor inzetten', besluit Natalie.