De Maas en Waler Dat ben ik: John van Bemmel
In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: John van Bemmel
Leeftijd: 55 jaar
Woonplaats: Wamel
'Dreumel, daar ben ik geboren, in het veld. Mijn opa had daar een boerderij, en toen hij 65 werd ruilden mijn ouders met hem van woning, aan de Papesteeg/Liesbroekstraat. Als zoon van een boer ben ik opgegroeid met het boerenbedrijf. Maar eigenlijk ligt mijn hart bij de metaal. Ik ben constructiebankwerker/lasser, al bijna veertig jaar. Ik maak ook kunstwerkjes voor collega's/jubilarissen, bijvoorbeeld een bierkelk, een miniatuurschip, een accordeon. Ik vind metaal een geweldig materiaal en maak graag dingen die anderen niet kunnen maken. Ook los ik graag problemen op'. Nu al wordt duidelijk dat John een veelzijdig man is, en niet alleen als het om metaal gaat.
Dickens
'Ik ga ieder jaar als ander typetje naar de Drutense Dickensdag. Dan probeer ik mensen te triggeren met een kort verhaaltje. Als ik de vrek Scrooge speel bijvoorbeeld, vertel ik met volle overtuiging dat je met kerst niet vrij mag zijn, want er moet geld verdiend worden. Mijn vrouw doet dan het schminkwerk, en ik leef me helemaal in. Het moet allemaal wel kloppen! Of ik verkleed me als geest. Ik wil de mensen vermaken en ook een boodschap meegeven.' Maar hier blijft het niet bij. Enthousiast vertelt hij verder, telkens weer met een gedreven lach.
'Bij de "Ladies Night" ben ik als lakei tussen al die dames. Ik ga voor hen door de knieën, geef op een zeer hoffelijke manier drankjes en hapjes aan en geniet van de reacties.' Het kan haast niet uitblijven, maar John verplaatst zich in het begin van december ook al vierentwintig jaar in de kindvriendelijke bisschop uit Spanje. 'Een van mijn kinderen sluit zelfs haar zaak om als assistent mee te gaan op mijn huis- en bedrijfsbezoeken, de intocht, et cetera. Nee, een toneelopleiding heb ik niet, en ik ga ook niet bij een toneelvereniging. Ik wil me niet aan vaste regeltjes uit een boekje houden, maar hou ervan te improviseren. Wat ik wel belangrijk vind is dat ik emotie in mijn toneelspel kan leggen. Als je dat niet doet val je al door de mand bij het binnenkomen. Ik wist een keer zelfs mijn eigen moeder om de tuin te leiden. Na het bezoek belde ze me op: "Waarde gij dà nou wèl of waarde gij dà nou nie?!" Het moet van mij dan ook allemaal perfect zijn, ik wil boven het maaiveld uitsteken. Een zesje als beoordeling vind ik echt niet genoeg!' Hij wijst naar boven. 'Hier op zolder heb ik een grote voorraad kleding en andere attributen, maar sommige heb ik nog nooit gebruikt. Kijk, hier heb ik wat foto's van voorgaande optredens.' Voorbij komt een overtuigende Scrooge, compleet met lange, spitse neus en zuinige uitdrukking in zijn ogen, een zwerver, een kerstman, een lakei, een Abraham, een politie-agent, een Flintstone-figuur, een arts, et cetera. Hoe veelzijdig kun je zijn.
Maar we zijn er nog niet, zeker niet. John is verder nog actief (geweest) bij zangvereniging Amicitia, bij de protestantse kerk West Maas en Waal, het Oranjecomité, de kindervakantiedagen in Wamel en niet te vergeten bij buurtvereniging de Tunnelduikers. 'Daarmee is het goedheiligman-gebeuren ooit eigenlijk begonnen, pro deo. En tegenwoordig help ik mee met carnaval, waarbij mijn zoons ook actief zijn. Ze halen glazen op en staan achter de tap. Tevens was ik klusjesman op de basisschool. Tijdens het kerstgala van een school in Kesteren haal ik als Dickensfiguur leerlingen uit de auto. Helaas moet ik het al enige tijd wat rustiger aan doen, vanwege mijn gezondheid. Het werd gewoon allemaal een beetje te veel.'
Wamel
Als het om Wamel gaat, moet John kwijt dat er veel sociale contacten verloren lijken te gaan. 'Vroeger kende ik veel mensen, maar onder andere door import wordt dat steeds minder. Ook vind ik dat de mensen verzadigd zijn, op allerlei gebied, ze zijn wat meer op zichzelf. Ik voel me nog wel heerlijk hier op deze plek hoor; achter mijn huis ligt een boomgaard en ik kijk graag naar de kippen en de schapen. Gelukkig wordt er in Wamel wel veel georganiseerd; de BSV bijvoorbeeld, de Bootsportvereniging, is zeer actief. Ons dorpje is wel een beetje achtergesteld hoor, ten opzichte van Beneden-Leeuwen, en dan bedoel ik zaken als het onderhoud van wegen, enzovoorts', aldus John.
Door Ton van Hulst