Christa van den Hul.
Christa van den Hul. Foto: John van Gelder

Door Ton van Hulst

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.


Naam:                Christa van den Hul
Leeftijd:                46 jaar
Woonplaats:        Boven-Leeuwen

'In dit huis ben ik geboren,' zegt Christa, 'mijn ouders kochten het in 1970. Ik heb hier echt een heerlijke jeugd gehad. Helaas is mijn moeder jong overleden. Mijn vader had hier een weiland met schapen, een varkensschuur en een leuke moestuin. Na het overlijden van mijn vader was het voor ons een tamelijk moeilijke tijd: we bleven met de schapen zitten en ik had ook nog een baan van 40 uur, terwijl mijn man Mark zijn klussenbedrijf runde.' Om enigszins tot rust te kunnen komen kochten we een camper, waarmee we naar het buitenland gingen tijdens de vakanties. Ook waren we veel in Nederland te vinden. Daarbij zochten we vaak kleine campings op.'

Camping

'In 2008 trouwden we, en om een deel van onze bruiloftsgasten onderdak te kunnen bieden zetten we wat tenten neer en een geïmproviseerd toilet. Zo is het idee geboren hier een camping te beginnen. Veel mensen verklaarden ons voor gek, en het was een lange weg om onze vergunning te krijgen, maar uiteindelijk lukte dat. En zo startten we in 2011 camping Den Hoogen Berg. Zonder ervaring, maar met veel goede moed en ideeën. Maar het was wel spannend hoor, want het vergde uiteraard een behoorlijke investering.'

Christa vertelt over hoe ze begonnen met een sanitairwagen, een voormalige bouwkeet, die door Mark omgetoverd werd tot een volwaardige douche- en toiletgelegenheid. Er staat nu ook een mooie vaste caravan voor de verhuur. Op het eerste gezicht lijkt het een soort Pipowagen, maar van binnen oogt het licht en ruim, helemaal niet Pipo-achtig. Christa loopt even voorbij de fraaie fietsenstalling naar een van de zojuist gearriveerde campinggasten om iets uit te leggen. Verderop op het ongeveer 30 bij 140 meter grote terrein zitten vakantiegangers rustig een krantje te lezen onder een luifel en te genieten van de rust en de stilte. Voor de auto's is er een apart parkeerterrein, daardoor worden de eigenlijke kampeerplekken niet ontsierd door glimmend blik.

Doelgroep

'In het begin hadden we echt nog geen idee hoe onze doelgroep er uit zou gaan zien. Maar nu weten we dat onze camping uitstekend geschikt is voor zestigplussers; we hebben geen discotheek of zwembad en voor kinderen is hier weinig te doen. Trouwens, het hele gebied hier is aantrekkelijk voor mensen die op de fiets de omgeving willen verkennen, en veel van onze gasten doen dat dan ook', legt Christa uit. Als het eens slecht weer is kunnen de mensen terecht in de voormalige varkensschuur, die nu verbouwd is tot volwaardige recreatieruimte, compleet met tv, bibliotheekje, bar en gezellige zitjes. Vorig jaar zijn alle plekken voor tenten en caravans verhard en is er een aardig terras gerealiseerd. Ook is er nu overal WiFi, want tegenwoordig is internet toch echt belangrijk.

Zoover Award

'Het wordt duidelijk drukker hier,' vervolgt de Boven-Leeuwense, 'met zelfs gasten uit IJsland en Afrika. We waren er dan ook best trots op dat Zoover ons van 2014 tot en met 2017 de Zoover Award toekende, een belangrijke onderscheiding.' Mark is de hele dag in de weer met onder andere het onderhoud van het terrein en voert spontane gesprekken met de kampeerders. Jullie hebben iets aparts, zeggen onze gasten weleens. Zelf willen we het ook leuk vinden', benadrukt Christa.

Voldoening

'Eenmaal per jaar houdt de Reifholzkapelle hier een bijzonder gezellige laatste repetitie, en we doen ook wel eens iets met koken, maar we hebben geen entertainmentteam. Het is vaak erg arbeidsintensief, maar levert ook veel voldoening op.' De aankleding van het terrein verbetert ieder jaar, en er komen regelmatig struiken en bomen bij die de sfeer verhogen en ook voor schaduw kunnen zorgen.

'Gelukkig hebben de buren geen last van ons, ze komen zelfs wel eens helpen', vervolgt Christa. 'Uitbreiden? Daar moeten we nog eens goed over nadenken, want we willen niet te groot worden. De gemoedelijke kleinschaligheid die we nu bieden mag niet verdwijnen, onze gasten moeten zich hier thuis blijven voelen. Als we over een poosje zelf vakantie hebben in Portugal hopen we dat we Boven-Leeuwen weer een beetje steviger op de kaart hebben kunnen zetten, want we merken wel dat Maas en Waal nog niet erg bekend is bij het grote publiek', besluit ze.