Door Ton van Hulst
In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: Hans van Dinteren
Leeftijd: 69 jaar
Woonplaats: Druten
'Ik ben mijn hele leven al Maas en Waler,' begint Hans, 'hoewel ik vroeger, in mijn jeugd, ook korte tijd in het Overijsselse Kampen heb gewoond. Vanaf 1970 woon ik in Druten, en daar heb ik het nog steeds naar mijn zin, samen met mijn vrouw Beppie', vertelt Hans.
Scheepswerf
'Na mijn avondopleiding aan de LTS begon ik op een scheepswerf. Het waren behoorlijk harde tijden toen, want ik moest 's morgens vroeg al naar de scheepswerf, dan snel op mijn fietsje naar huis, waar de 'boeremoes' al dampend op tafel stond, en dan elke avond als een haas naar de UTS op de Weurtseweg, ook op de fiets.' Hans vertelt dat het soms niet gemakkelijk was op de scheepswerf. 'Het was wel eens zo koud dat ik echt letterlijk verstijfd op de steiger stond, toen ik een keer letters op de zijkant van een schip moest lassen. Het was bijna niet vol te houden, het vroor wel zeventien graden. Maar je moest gewoon door. Koud? Wind? Arbeidsinspectie? Doorwerken! De veldsmid, het vuurtje waarmee we de klinknagels heet stookten, zorgde voor een beetje warmte.'
Daarna is Hans bij toeval in de meubelindustrie aan het werk gegaan, waar hij met zijn collega's erg veel plezier beleefde aan het werk, maar ook aan de onderlinge band. 'We hebben daar in die oude school wat afgelachen met zijn allen, dat kon toen nog, toen was de sfeer er nog naar. Maar later, nadat we naar een modern fabriekspand waren verhuisd, werd alles anders. Ik deed er jarenlang de service. Dat hield in dat ik door het hele land reisde om kwaliteitscontroles uit te voeren en klachten te behandelen. Het kwam wel eens voor dat een heel bankstel werd teruggestuurd alleen omdat er een knoop moest worden vervangen. Helaas kreeg ik steeds meer last van mijn rug, en daardoor ben ik vervroegd met pensioen gegaan.'
Muziek
Nu vul Hans zijn tijd voornamelijk met muziek maken. 'Dat is altijd al een passie van me geweest. Vroeger speelde ik onder andere in de band Travel, op dansavonden. Op een keer wilde iemand country en western muziek horen, en vroeg toen, Kunde gullie ok perdliedjes?'
De volgende stap zette Hans toen hij tenor werd bij Orpheus, waarna hij overstapte naar het Drutens Vocaal Ensemble. 'Dat was kwaliteit, we zongen vaak niet de allermakkelijkste muziek, en we werden ook in het buitenland uitgenodigd, bijvoorbeeld in Erfurt.' Helaas moest het succesvolle ensemble stoppen vanwege een groeiend tekort aan stemmen, en nu heeft Hans de gitaar weer opgenomen. Hij volgde wat lessen om zijn oude niveau op te halen en te verbeteren, en speelt nu als multi-intrumentalist contrabas, mandoline en gitaar bij de The Lads (Ierse zang). 'Kort geleden vroegen ze me of ik ook bij 'Under the Roof' wilde spelen. Dat doe ik met plezier. Het repertoire loopt uiteen van blues tot country tot folk. Meestal zijn het vlotte, leuke liedjes van artiesten als Alison Krauss, Tom Waits en Hank Williams. En we treden regelmatig op, bijvoorbeeld in het ziekenhuis in Arnhem, waar we dialysepatiënten de tijd laten vergeten met onze muziek. In het Nijmeegse badhuis zijn we ook gevraagd, net als op de Countryfair en de Lentefair, waar we overigens alles akoestisch ten gehore brachten.'
Opnemen en editen
Hans maakte vroeger ook opnames, maar heeft hier tot zijn spijt nu geen tijd meer voor. Evenals voor het editen van muziek, iets dat hij vroeger regelmatig deed. Zo heeft hij de opnamen van de cd van het Drutens Vocaal Ensemble op zijn naam staan. 'Vanwege de akoestiek zongen we toen in de Beneden-Leeuwense kerk.' Zijn andere passie is het ontwerpen en bouwen van luidsprekers. Hij is uiterst kritisch als het om geluid gaat. Wat er uit zijn opvallend gevormde en stijlvolle speakers komt klinkt soms echter dan echt. Het moet steeds mooier en beter zijn. 'Ik ben nou eenmaal een perfectionist', zegt hij, terwijl hij een stukje klassieke muziek laat horen. Het is bijzonder indrukwekkend, je wordt er stil van.
Druten
In Druten is het goed toeven, vindt Hans. Maar hij vraagt zich af of de verandering in de Hogestraat wel een verbetering gaat worden. 'Misschien wordt het wat lastig voor de fietsers. Ik moet nog zien dat dat goed gaat', besluit hij.