Door Ton van Hulst
In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: Piet van Maurik
Leeftijd: 71 jaar
Woonplaats: Boven-Leeuwen
'Ik zij geboren in de Florastraat in Boveneind; toen ik acht mônd oud waar verhuisden we met ons gezin, dat bestond uit vier jonges en acht meskes, noar d'n ouwe schôl oan d'n dijk. Doar hebben we achttien joar gewônd. Vervolgens kwamen we in het meestershuis terecht, dat doar nève stond. In 1971 trouwde ik met Davien, een boerendochter uit Oyen. We kregen drie keinder en acht kleinkeinder. Ik zij dol op mijn familie; we goan gèrn eenmaal per joar met de hele club noar bijvurbeeld Centerparcs. Kek, hier op dees foto stoan ze allemôl.'
Aan het woord is Piet van Maurik, een rustige, beheerste alleskunner, vooral als het om metaal gaat. Bij machinefabriek Van Wamel, waar hij veertig jaar werkte, werd al gauw gezegd: 'Als Piet het niet aan de gang krijgt dan kàn het niet.' Zijn kleinkinderen weten ook wel dat Piet handig is. Een kleinzoontje zei laatst dat ie trots was omdat opa zelfs wist hoe hij kinderen moest maken.
Dialect
Als echte Maas en Waler herinnert hij zich graag de oude tijd, en vindt hij het prettig in het dialect te praten of te schrijven. Hij heeft nog meegeholpen aan de totstandkoming van het boek over Boven-Leeuwen, in 2013. 'Vroeger waar het echt heel anders hier, er waren bijvoorbeeld vul meer winkels dan nu.' Piet noemt een rijtje op: "'Ge had een slager, een bakker, een schoenmaker, een smid." Hij hoeft maar kort na te denken om te vervolgen: "En een café, een leerlooier, een metselaar, een kruidenier, en meer, dà hadde hier allemoal. Allemoal in dit kleine durpke.'
'In de bar kouwe winter van 1955 moese we noar Druute lopen, noar schôl. D'r laag zoveul snauw en het waaide zo ontzettend hard dat we nie ins konden fietsen. Toen rakte ik op de terugweg toch op de Heersweg in de sloot! Jong, ik heb verschrikkelijk gejankt en gebid. Bij de boerderij van Van Soelen, dà witte wael, kwaam Teun Beumer mij redden, en die brocht mij tenslotte veilig thuis.'
Piet vertelt dat je in die tijd toch naar school moest, snauw of gin snauw. Met zijn hand wijst hij een hoogte aan van ongeveer een meter. 'Zo hoog laag het! Mar ja, dan schupte je de klompen mar wer schôn en gingde wijer. Ome Hannes kwaam dan wel 's keinder uit Boveneind ophoalen um ze noar huis te begeleiden. As jong menneke struinde ik veul deur de uiterwaarden. 'Streupen' noemde ik dà. Ik had er een eigen holleke gemakt, dà was mijn territorium, en ik had er zelfs een schat begraven. Ook heb ik nog een bietje meegeholpen met d'n oanleg van de nije zommerkade, en zelfs – dà waar nog 's spannend – mocht ik 'ne keer met 'n vrachtwagen mee en in de dragline tussen al die hendels zitten, toen de Kaliwaal werd aangelegd.'
'Loater zij ik goan werken bij hoefsmid Toon Driessen, toen waar ik pas vertien joar. Ik zij ok nog drieëneenhalf joar onderhoudsmonteur gewist bij wijnfabriek GELO. Nu ik nie mer hoef te werken wil ik proberen nog zoveul meugelijk te genieten van het lève. Ik repareer gèrn klokken, help de vrouw, goi oppassen bij de kleinkeinder, en elke donderdag trek ik een bàntje in het zwembad. En ik zij, net as ons opa, koster van de Hervormde Kerk.'
Sinds enige jaren is Piet lid van de Boven-Leeuwense Jeu de Boulesvereniging 'Le Moulin'. Hij zorgt er als baanmeester voor dat de belijning en het gravel in orde zijn en fungeert ook graag als (hoofd)scheidsrechter bij kampioenschappen of toernooien. 'Mar dà kan ik nie alted allenig af, bijvurbeeld als we op meerdere locaties speulen, of op binnen- en buitenbanen tegelijk. Soms sponsor ik ok een nij karreke gravel.'
Boveneinds Platform
'De leefbaarheid in Boveneind is gelukkig nog stids goed. Dà kum ok dur ons durpshuis, D'n Dulper, dur het Boveneinds Platform (BEP) en de mert. En vur keinder wordt er gelukkig veul gedoan, bijvurbeeld op Koningsdag in Park Groenewoud, dà is echt een oanwinst vur het durp. Ik vijn het wel een gemis dà we hier gin geldautomaat meer hebben, en vur ouderen is het erg onhandig dà de bus nie mer deur 't centrum kum. Mar gelukkig hing Boveneind bij de gemeente nie oan de leste mem', aldus Piet.