Behulpzaam bekonkeld
Twee maanden geleden wijdde ik deze column aan het pijnlijke incident rond West Maas en Waal en de 'Meer dan handen'-prijzen. Deze awards zijn bedoeld voor vrijwilligersprojecten, maar door een regelwijziging kunnen alleen gemeentes nog kandidaten aandragen.
Toen een inwoner van Maas en Waal de gemeente benaderde met wat ideetjes voor genomineerden, schreef een ambtenaar: 'Het waarderen van vrijwilligers en mantelzorgers is geen onderdeel van ons beleid. Daarom doen wij als gemeente niet mee aan de Meer Handen Vrijwilligersprijzen.'
En met die kille mededeling leek wat de gemeente betreft de kous af. Totdat deze week de genomineerden bekend werden en ik spontaan een vrijwilliger nodig had om mijn broek op te trekken: er bleken maar liefst drie projecten uit West Maas en Waal in de race!
De gemeente had blijkbaar toch besloten mee te doen. Maar waar je zou verwachten dat ze burgers via een aanmeldingsprocedure om input hadden gevraagd, was de zaak binnenskamers beklonken, besloten en bekonkeld.
Dat laatste woord durf ik te gebruiken na het zien welke initiatieven door de gemeente naar voren zijn geschoven: stoomgemaal De Tuut, het Tech-Lokaal en Dorpsplatform Appeltern.
Voor wie thuis de stand bijhoudt: bij alle drie heeft de gemeente een aantoonbaar financieel belang, om over de betaalde medewerkers nog maar te zwijgen. Dat is zuur nieuws voor de vrijwillige archeologen die West Maas en Waal internationaal op de kaart hebben gezet door zeven jaar in de modder bij Alphen te graven. Maar ook voor de mensen van museum Tweestromenland of de vrijwilligers die Pleinpop of de Survivalrun uit Boven-Leeuwen mogelijk maken.
De ambtenaar die weken geleden dat briefje stuurde, jokte dus niet: Maas en Waal vindt het waarderen van vrijwilligers en mantelzorgers écht niet belangrijk.
Je zou denken: een nieuwe burgemeester naar binnen, de vriendjespolitiek in West Maas en Waal naar buiten. Helaas, de man heeft nog een hele klus te klaren!