Door Elly Hagen
In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: Jan van Sommeren
Leeftijd: 69 jaar
Woonplaats: Afferden
Op 1 september van dit jaar sloot Jan van Sommeren zijn werkcarrière af. Hij was veertig jaar eigenaar van 'Jan van Sommeren (JVS) Motoren' in Afferden.
'Ik ben een van de gelukkigen die van zijn hobby zijn beroep heeft kunnen maken', vertelt hij. 'Motoren hebben altijd mijn interesse gehad. Ik had vanaf mijn achttiende een oefenvergunning, waarmee je dan vijfentwintig kilometer mocht rijden. Ik reed in die tijd op een 50cc Kreidler, daarna had ik een Honda en uiteindelijk ben ik naar Suzuki overgestapt.'
Met vier zussen boven hem, en een broer en zus onder hem, maakte Jan van Sommeren deel uit van het gezin van de smid uit Afferden. 'Ik ging in Afferden naar de lagere school. Omdat ik niet zo'n brave jongen was en leren niet interessant vond werd ik door mijn vader naar een kostschool in Leusden gestuurd. Ik vond dat in die tijd niet zo'n goed idee, achteraf ben ik hem hier dankbaar voor. Hij begon zelf als boerenzoon in 1937 een smederij in Afferden. Toen mijn zus en ik voor onszelf wilden beginnen heeft hij ons altijd vol vertrouwen gesteund en geadviseerd. Mede hierdoor groeide zijn eigen bedrijfje uit tot twee grote zaken in dit kleine dorp. Mijn zus deed in witgoed en ik in motoren.'
Overname
In zijn jonge jaren ging Jan uit in Druten, Langenboom en Sint Anthonis. 'In Druten gingen we naar Jan Lamers en Niekske van der Wielen. Daar leerde ik Elly kennen en we zijn nu bijna 45 jaar getrouwd. We woonden en werkten samen. Dat is altijd prima verlopen, omdat we de taken goed verdeelden. In 2010 hebben we voor de eerste keer de zaak verkocht. Na twee jaar gingen de nieuwe eigenaren failliet en heb ik alles weer teruggekocht. Nu heeft Marc Hoegee, een echte Suzuki specialist die al ruim twaalf jaar een motorbedrijf heeft gerund, de zaak overgenomen. Omdat ik weet dat het in vertrouwde handen is gekomen kan ik met een gerust hart met pensioen.'
'Ik moet nog wennen aan het idee om elke dag uit te kunnen slapen', vervolgt Jan. 'Nadat we de eerste keer de zaak verkochten, hadden we plannen om een camper te kopen en rond te gaan trekken. Als proef gingen we eerst vier weken op vakantie, naar Andorra en Spanje. Voordat de vier weken om waren wilden we op onze knieën terug naar Maas en Waal. Voor ons dus geen camper', merkt hij lachend op.
Eigen ding
'Ik wil graag iets voor de maatschappij betekenen, echter het probleem met vrijwilligerswerk vind ik dat het niet vrijblijvend is. Als je iets toezegt, word je ingedeeld in een rooster en ben je gebonden. Ik wil mijn eigen ding blijven doen. Elly en ik vinden het bijvoorbeeld heerlijk om spontaan de fiets te pakken. We rijden graag richting Maasbommel en Appeltern. Ik vind daar het gemaal en het museum van oude motoren erg mooi. Sinds kort ga ik golfen. Dat vind ik erg leuk, maar achttien holes lopen is best intensief. Uiteraard blijf ik motorrijden. Ik ben onlangs met een groep, negen dagen, via allerlei landen naar Kroatië gereden.'
Vierdaagse
Een aantal jaren terug werd Jan door een medewerkster in de zaak uitgedaagd om mee te doen aan de Nijmeegse Vierdaagse. 'Ik heb dat jaar zwart meegelopen en ik was meteen verslaafd. Ik loop samen met mijn broer en twee van zijn kleinkinderen. We maken altijd leuke dingen mee. Zo vroeg een klant een keer aan me hoelaat ik door zijn woonplaats, Beuningen, kwam. Ik noemde de tijd en zei voor de gein: as gij nou 's zurgt da ge langs de kanten zit en een gebakken aej het. En hij zat er die dag, met een eitje en een boterham op mij te wachten. Dat is toch geweldig.'
Toekomst
Jan en Elly willen in hun huidige woning in Afferden blijven wonen. 'We wonen hier prima en we hopen nog lang zelfredzaam te blijven. Als we in de toekomst hulp nodig hebben, dan willen we graag met hulp hier blijven wonen. Afferden geeft ons echt een thuis- en ons kent ons gevoel. Het begint ermee als je het dorp binnenrijdt, iedereen zegt je dan gedag. Bovendien helpen de mensen elkaar. Neem nou de wederopbouw van de tent met de Oktoberfeesten. Daarbij werd weer eens bewezen waarin een klein dorp groot kan zijn.'