Op toer met de Troubadour (2)
Met haar scooter en gitaar trekt Lucy van de Geijn door het Maas en Waalse land. Ze is troubadour, of zoals het vroeger wel werd genoemd, minstreel. Met liedjes in het dialect, over het dagelijks leven, weet ze onderweg mensen te raken. Ze heeft veel indrukwekkende ontmoetingen, waarbij mensen plezier hebben of hun verdriet uiten. De Maas & Waler toert de komende weken met haar mee.
Tekst: Elly Hagen
DREUMEL – Het is druk bij het monument 'Stad aan de Rivier', op de grens van Dreumel en Heerewaarden. Troubadour Lucy vertolkt haar 'Kom gerust mar 's langs ès ik erges aon d'n dijk zit' en lokt daarmee vele fietsers en wandelaars. De mensen zijn door het mooie weer in een goede stemming. Deze wordt nog beter als Lucy gaat zingen, over alle klachten waar Miena mee bij de dokter komt.
Miena mag zich uitkleden achter het witte scherm als ze al haar klachten heeft opgesomd. De dokter gaat haar onderzoeken. Op het moment dat tegelijk met de kousen de weckfleselastieken naar beneden zakken, beginnen een aantal dames te gniffelen. Het waren vroeger ook hún jarretels. Als Miena de dokter dan nog vertelt dat ze zich vaak geen raad weet met 'd'n overactieve Piet' van haar man, wordt het publiek luidruchtig. Zeker als blijkt dat twee mannen in het gezelschap naar de naam Piet luisteren.
Lucy pakt in en rijdt richting Dreumel. Ze ziet een groepje solexrijders de dijk afgaan bij theetuin 'de Dreumelse waard.' Ze besluit om even een solexlied voor hen te gaan zingen. Zo ontmoeten we familie Van de Vrande uit Beuningen. Vader en moeder Van de Vrande wilden hun (schoon)kinderen eens laten zien hoe mooi onze streek is. Zelf fietsen ze graag, maar ze vermoedden, terecht, dat dit aan de jongeren niet besteed was. Ze bedachten als alternatief een bezoek aan solexmuseum 'Warempel' in Maasbommel en een rondrit op dit vervoermiddel door Maas en Waal. 'Vooraf leek het me wat suf om op zo'n brommer te rijden, maar ik wilde mijn moeder wel eens op zo'n ding zien zitten', merkt een van de kinderen grinnikend op. 'Ik vind het echter een heel leuke ervaring, en die solexen gaan best wel hard.'
Als Lucy speciaal voor de familie het solexnummer zingt, is er alleen bij vader Van de Vrande herkenning. Hij is van het Zündapp-tijdperk en rijdt nog steeds, in clubverband, op deze brommer. Ook bij het volgende nummer vangt ze niet de aandacht. Als ze echter 'de dokter' nog eens ten gehore brengt, zorgt 'd'n Piet' van Miena's man zelfs bij de jongeren voor aftrek.