Pasen en Pinksteren
Het is heel vreemd dat steeds minder mensen weten waarom we Pasen en Pinksteren vieren en dat het samen met Kerstmis en Hemelvaart toch nog nationale feestdagen zijn. Waarom zijn het dat trouwens ooit geworden? In een land waarin kerk en staat zijn gescheiden?
Vroeger waren die lange weekeinden een heerlijke oase van rust in een leven van vakantieloos ploeteren. Weliswaar roomde de katholieke kerk dat geluk af door gelovigen te verplichten de vrije dagen voor een groot gedeelte in de kerkbanken door te brengen, maar mijn ouders waren blij met de extra tijd voor elkaar. De meeste van mijn broers en zussen werden negen maanden na een lang weekend geboren. Misschien was dat wel ingecalculeerd door Rome. Veel kinderen betekent groei van de kudde, volle kerken, volle collecteschalen. In die zin begrijp ik de weerzin van kerkvorsten tegen condoom en pil wel. Geboortebeperking leidt de teloorgang van multinational Vaticaan in.
Nu overal in Nederland kerkgebouwen sluiten doordat het kerkbezoek van katholieken richting nul gaat, is het tijd om ook de kerkelijke feestdagen af te schaffen. En ze te vervangen door dagen waarop we als volk gezamenlijk iets herdenken. En dan graag iets seculiers. Geloven is mooi totdat het van spirituele puurheid transformeert naar massahysterie en van superioriteitsdenken naar georganiseerde massamoord. Dus iets tastbaars graag.
Dag van de aarde, bijvoorbeeld. Waarop we vieren dat we op deze wereld mogen wonen. Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen. En dan bedenken we dat dat voorrecht ook plichten schept. Dat we samen verantwoordelijk zijn voor het behoud van deze wonderlijke planeet.
We kunnen ook een donderdag in mei het begin laten zijn van een lang weekeinde waarin de hele wereld vier dagen lang stilstaat bij verworvenheden en verplichtingen. Vier dagen waarin de mensheid vast, geen gebruik maakt van transport- of genotmiddelen en nadenkt over het dunne vlies tussen zin en onzin.
We kunnen ook jaarlijks het uitblijven van een invasie van agressieve ruimtewezens vieren. Of elk jaar een dankweek voor de zon houden. De zon, die elke dag weer gratis onze zonnepanelen voedt. Zonder een rekening te sturen of ons te verzengen.
Alles is mogelijk, als het maar niets met religie, politiek of persoonsverheerlijking te maken heeft. Dus geen Biddag voor Bier, geen PvdA-memorial of Justin Bieberdag.
Denk mee!