Door Addy de Meij
In de rubriek 'de Maas&Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio. En aan welke plek hebben ze bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: Ria Derks
Leeftijd: 54 jaar
Woonplaats: Altforst
In het groen, aan de rand van Altforst, staat het huis van Ria en Johan Derks. Hond Max is de eerste die het bezoek begroet. Hij zit midden op het pad, met een bal in zijn bek. Welkom, en spelen!
PinksterVaria
Deze keer gebeurt dat niet, want binnen wacht Ria met de koffie. Het gesprek gaat al gauw over één van haar belangrijkste activiteiten: de (mede-)organisatie van PinksterVaria, het jaarlijkse feestweekend in Altforst. Ria houdt zich bezig met de horeca, de band, het op orde brengen van de zaal en het uitzoeken van de muziek.
Ze is al actief bij PinksterVaria vanaf haar vroegste jeugd. Eerst als bezoeker en deelnemer, en sinds haar op het schoolplein gevraagd werd om bij de organisatie te komen, ook als vrijwilliger. 'Die vraag was niet aan dovemansoren gericht', zegt ze lachend.
Verenigingsleven
'Ze kenden me natuurlijk wel, ik was altijd al actief in het verenigingsleven', vertelt ze. Eerst was dat bij de Katholieke Plattelandsjeugd, dat later veranderde in de JvA, de Jeugdvereniging van Altforst. 'Ik ben er jarenlang voorzitter geweest, we organiseerden van alles: sportdagen, piramides bouwen en allerlei vormen van atletiek. Vooral de vrijdagavond was populair. Eerst samen sporten en dan een gezellig samenzijn in het dorpshuis. We maakten ook uitstapjes, naar de speeltuin bijvoorbeeld, en we organiseerden elk jaar een zomerkamp.'
Concurrentie
Concurrentie was er zeker. Van de Blauwe Sluis, de Kikvorsch en De Stoep... 'Je kon overal naartoe, maar de jeugd kwam op de vrijdagavond steevast naar de JvA. Naast de zomeractiviteiten was er in de winter de oliebollenactie, om de kas te spekken. Die oliebollen bakte mijn moeder in alle vroegte, om zes uur 's ochtends begon ze met het beslag. Om de hongerige magen van de oliebollenbezorgers te vullen maakte zij bovendien altijd macaroni met saus.'
Slijtersvak
Mocht je denken dat het vrijwilligerswerk Ria volledig in beslag neemt, het tegendeel is waar. Want Ria runt in het dagelijks leven twee vestigingen van Mitra. Ze heeft een slijterij in de Hogestraat in Druten én een zaak in Renkum.
'Mijn belangstelling voor het slijtersvak ontstond toen ik een jaar of zestien, zeventien was. Ik kon in de slijterij terecht als vakantiewerker. Ik had het daar erg naar mijn zin en zag er wel toekomst in. Daarop ben ik in de papieren gedoken, heb alle examens gedaan en ben vervolgens aan de slag gegaan als ondernemer.'
Het klinkt zo eenvoudig, maar Ria is een zakenvrouw, een echte aanpakker.
Werken met de handen
Dat geldt ook voor de andere leden van het gezin. 'Wij werken allemaal met de handen', vertelt Ria trots. 'Onze oudste zoon Niels werkt fulltime bij de Scheepsservice in Nijmegen en zoon Luuk is aan de slag als constructiewerker bij Willems, vier dagen werken en één dag per week naar school.'
Haar man Johan is werkzaam bij Synprodo in Wijchen. Met zijn allen wonen ze in het ouderlijk huis van Ria, waar ook haar moeder nog woonachtig is. 'Het is maar goed dat mijn moeder hiernaast woont en af en toe bijspringt', zegt Ria. 'Voor de was of een lekkere maaltijd bijvoorbeeld. Af en toe maakt ze iets te eten voor ons allemaal, dat is wel heel fijn.'
Zoete inval
Bij Ria en Johan is het altijd de zoete inval. 'Tijdens PinksterVaria, met carnaval, of bij activiteiten van de JvA, geregeld blijven er jongelui slapen. 'Slaapzakken overal, een maaltijd bereiden voor 40 man, het gebeurt gewoon allemaal. En het mooiste is dat het ook allemaal gaat.'
Toekomst
'Het belangrijkste in het leven dat is mijn familie, leuke mensen om je heen hebben, gezelligheid, en een goede gezondheid niet te vergeten. Toekomstplannen? Ik heb helemaal geen tijd om aan de toekomst te denken. En eigenlijk ook geen behoefte. Veel dingen gaan als vanzelf. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Tot nu toe bevalt dat heel goed', besluit ze haar verhaal.