Door Elly Hagen
In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: Marieke Korsten
Leeftijd: 21 jaar
Woonplaats: Druten
Al vanaf de basisschool lopen onderwijs en hockey als een rode draad door het leven van Marieke Korsten. Dat is niet zo gek, want alle vier haar grootouders zaten in het onderwijs en haar ouders speelden hockey. 'Mijn opa, Wil Korsten, was hoofd van de meisjesschool hier in Druten', vertelt Marieke. 'Ik wist zelf op mijn vijfde al dat ik juf wilde worden. Ik speelde regelmatig schooltje en ik vond het prachtig om op een bord uitleg te geven over allerlei onderwerpen.'
Haar vader uit Druten en moeder uit Oldenzaal hebben elkaar op het hockeyveld ontmoet. Ze waren beiden keeper en speelden op landelijk niveau. Hun eigen liefde voor deze sport brachten ze op beide dochters over, want zowel Marieke als haar zus Janneke spelen in Dames 1 van HCD, de Drutense Hockeyclub.
Ontwikkeling van leerlingen
Marieke studeert Nederlandse Taal en Cultuur aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. 'Ik volg nu al vakken om het onderwijs in te kunnen', vertelt ze. 'De middelbare school trekt mij het meest, en als ik de educatieve master heb afgerond heb ik hiervoor de bevoegdheid. Ik vind het leuk als ik een bijdrage kan leveren aan de ontwikkeling van leerlingen. Ik draag dan voor een deel bij aan de opvoeding.' Ze is zich ervan bewust dat voor de klas staan nu onrustiger is dan in de tijd van haar grootouders. 'Er gebeurt veel, neem bijvoorbeeld het pesten. Dat is iets van alle tijden, maar het lijkt wel steeds heftiger te worden. Als docent moet je daar je ogen voor open willen houden, vind ik, en signalen serieus oppakken. Ook voor wat er buiten de lessen gebeurt, want je bent niet overal bij.'
Passie voor hockey
'Ik heb niet echt een voorkeur om op een dorps- of stadsschool te werken. Ik heb wel een ander belang om niet naar het westen te willen verhuizen', merkt ze lachend op. 'Ik zie mezelf namelijk niet snel bij HCD vertrekken. Hockey is mijn passie, het is een deel van mij.' Marieke woont op kamers in Nijmegen. Op dinsdag komt ze naar huis om te trainen. En als op vrijdag de colleges klaar zijn gaat ze meteen naar Druten, om de jeugd te trainen. 'Ik sta die avond drie uur op het veld, want daarna train ik zelf. Ik speel in Dames 1 en ik ben trainer/coach van jeugdteam MC1. Het gaat heel goed, want we zijn twee keer kampioen geworden vorig jaar.'
Communicatie
'Mijn vader is nu voorzitter van HCD en ik verzorg de communicatie voor de club. Ik help aan het eind van het seizoen mee om een familietoernooi te organiseren. Ik verzorg daarvoor de communicatie en bied hulp als het nodig is. Daarnaast heb ik bedacht om, in de speelmaanden, een jongste jeugdteam als team van de maand te benoemen. Het leuke aan HCD is dat de club wat kleiner is. We kennen elkaar bijna allemaal.'
Vierdaagse
Sinds vijf jaar loopt Marieke samen haar moeder de Vierdaagse. 'Afgelopen jaar hebben we erg getwijfeld of we de 55 kilometer zouden lopen. Dat vonden we uiteindelijk een te grote opoffering. We lopen normaliter 40 kilometer en wilden de honderdste editie pertinent uitlopen. We hadden plannen om ons dit jaar wel voor de 55 kilometer in te schrijven. Helaas kan dit niet en dat vind ik erg jammer. Er was veel animo voor en ik hoorde onderweg dat er veel lof was voor de organisatie. Ik train overigens niet echt vaak voor de Vierdaagse. Als we gaan wandelen, dan altijd in Maas en Waal, omdat het een mooi wandelgebied is.'
Leste Mert en Dickens
Behalve voor hockey, komt Marieke elk jaar voor de Leste Mert en het Dickens Festijn naar huis. 'Twee prachtige evenementen. Dickens spreekt mij erg aan, omdat je ziet dat iedereen meedoet. Ik zie Druten als mijn thuis. Soms als ik zeg, ik ga naar huis, vragen mensen me of ik mijn kamer in Nijmegen of Druten bedoel. Dat is toch écht Druten, want Nijmegen staat voor mij gelijk aan de studie en in Druten ben ik bij mijn familie, vrienden en hockey. Ik heb het ook als ik ergens ben en iets over Maas en Waal hoor. Dan denk ik, ja, daar woon ik. Ik vind het altijd fijn om Maas en Waal weer binnen te rijden en ik kan er met trots over praten. Maar waar dat nu precies aan ligt, dat kan ik niet vertellen.'