Jubelgesprek
Aan het eind van zijn befaamde oudejaarsconferences vroeg Wim Kan zich steevast af: 'waar gaan we in het nieuwe jaar naartoe?'. Vooruitblikken vind ik interessanter dan herkauwen, dus... Wat brengt 2017?
In West Maas en Waal wordt het spannend wie de inval- en echte burgemeester gaat worden. Gezien de verhoudingen tussen coalitie en oppositie kan dat nog een interessante exercitie worden. In Druten wordt het ook boeiend, de vraag is of de voorgenomen samenwerking met Wijchen beter uitpakt dan destijds met Beuningen.
Over Beuningen gesproken, ik vraag me af of de gemeente voor 2017 de prioriteiten wel op orde heeft. Deze week deden ze namelijk een ronkend persbericht de deur uit over de verguisde keukentafelgesprekken.
U kent ze nog wel: ambtenaren komen mensen persoonlijk vertellen dat ze minder uren zorg krijgen en moeten daarna met gevaar voor eigen leven het huis zien te verlaten. Er worden geen koekjes geserveerd, maar pek met veren.
Maar wie de evaluatie leest van de gemeente, meent dat Beuningen de uitzondering op de regel is. Zo blijkt al uit de titel van het persbericht: 'Inwoners tevreden over keukentafelgesprek'. Beuningen scoort zelfs extreem hoog: 80 procent van de ondervraagden was tevreden over het contact en 85 procent over 'de manier waarop er geluisterd wordt'. Dat zijn bijna Noord Koreaanse jubelscores!
Maar wie goed leest merkt op dat 'ongeveer de helft tevreden is over de gekozen oplossing'. Dat betekent dus dat ongeveer de andere helft 't niet is en er dus heel wat mensen zijn die niet krijgen wat ze nodig hebben.
De gemeente Beuningen heeft met dit onderzoek blijkbaar de kwaliteit van het keukentafelgesprek tot doel verheven, en is de zorg die eruit voort moet komen bijzaak geworden. Dus jezelf op de borst kloppen dat je uiterst humaan de kwaliteit van leven van je burgers aantast...Daar gaan we dus in het nieuwe jaar naartoe. Ik ben toe aan champagne... Heel veel champagne... Proost en een zorgeloos 2017 gewenst.
Dhr. E. van Wijk