Door Elly Hagen
In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: Jesper Broens
Leeftijd: 30 jaar
Woonplaats: Bergharen
Een iris is een Mariabloem, die symbool staat voor moed, trouw, optimisme, harmonie en intuïtieve wijsheid. Jesper Broens kreeg deze iris na zijn behandeling, afgelopen zomer, van zijn Russische arts opgespeld. Op zijn achttiende werd bij hem Multiple Sclerose (MS) geconstateerd. Net voor zijn dertigste vertrok Jesper naar Rusland, om door middel van een stamceltransplantatie de ziekte tot stilstand te brengen. De behandeling sloeg aan, en voordat hij naar huis terugkeerde kreeg hij van zijn Russische arts de boodschap dat hij MS-vrij was.
Skileraar
Aangezien de moeder van Jesper op de skibaan in Wijchen werkte, en zijn vader er ook regelmatig te vinden was, kwam Jesper al vroeg in aanraking met de skisport. 'Vanaf mijn derde stond ik op de ski's en heb tot mijn dertiende veel wedstrijden geskied', vertelt Jesper. 'Ik was zestien toen ik het diploma voor skileraar in Oostenrijk haalde. Twee jaar later kreeg ik, tijdens een skiles, voor het eerst evenwichtsproblemen. Ik dacht dat het kwam omdat het sneeuwde en het vrij koud was. Nadat ik binnen had gezeten, en niet kon opstaan, wist ik dat er iets anders aan de hand was. Tien weken later werd in het ziekenhuis de diagnose MS gesteld.'
Opticien
Jesper volgde een opleiding toen hij te horen kreeg dat hij MS had. Hij rondde de opleiding versneld af, maar werd niet lang daarna door het UWV volledig afgekeurd. 'Vanaf dat moment ben ik alles uit mijn leven gaan halen. Ik wilde niet blijven thuiszitten. Patrick Derks en zijn gezin zijn mijn vrienden sinds ik ze skiles gaf. Hij vroeg me of ik zin had om een dagje in zijn zaak, Derks Optiek, mee te lopen. Het werden uiteindelijk veel meer dagen. Ik heb zelfs een diploma voor opticien gehaald. In 2014 trouwde ik met Kim, toen ik nog maar enkele stappen kon zetten. Mijn droom om lopend naar het altaar te gaan heb ik verwezenlijkt, aan de hand van mijn moeder.'
Stamceltransplantatie
Jesper kreeg regelmatig een terugval en leverde steeds iets in. 'Totdat ik in de rolstoel terechtkwam en nog nauwelijks kon lopen. De artsen in Nederland vertelden dat ze niets meer voor me konden doen, ik was uitbehandeld. Een appje van Patrick bracht de ommekeer. Hij had op televisie gezien dat Boaz Spermon uit Den Bosch een stamceltransplantatie in Zweden ging doen. Ik ging hem volgen, maar bleef twijfelen, totdat Kim opmerkte: wat heb je te verliezen? Dit gaf de doorslag. In drie maanden tijd wist ik, met hulp van vele mensen, het bedrag dat nodig was voor de behandeling in Rusland bij elkaar te krijgen.'
Gereset
Eind juli vloog Jesper met Kim en zijn moeder naar Rusland. In het ziekenhuis werden stamcellen uit zijn eigen bloed gehaald. Vervolgens schakelde een chemokuur van drie dagen zijn immuunsysteem totaal uit. Nadat zijn eigen stamcellen werden teruggeplaatst, kon hij zijn weerstand weer op gaan bouwen. 'Ik werd als het ware gereset, of zoals de arts het zei: Je bent vandaag, 9 augustus, opnieuw geboren', vertelt hij.
Gedreven mens
Terug in Nederland werkt Jesper verder aan zijn herstel. 'Ik ben een gedreven mens en sport zeven dagen in de week, twee tot drie uur per dag. Ik kan nu alweer 600 meter met de rollator lopen en twintig minuten fietsen op de hometrainer. Vanaf januari ga ik naar een revalidatiecentrum. Ik wil graag weer aan de slag bij Patrick, desnoods voor een uur per dag. Dat is niet realistisch, maar het komt omdat ik in mijn beleving al veel verder ben. Gelukkig bewaakt Kim mijn grenzen.'
Vierdaagse
Het wordt voor Jesper en Kim een oud en nieuw met totaal andere doelen en wensen dan vorig jaar. 'Toen leefden we meer met de dag, en hoewel ik nog niet te ver vooruit wil kijken, durven we nu weer iets te plannen. Kim en ik willen graag samen op vakantie en ik wil een keer de Vierdaagse lopen. Een van mijn grootste wensen is om weer op de ski's te staan.' Jesper benoemt tot slot dat hij het niet alleen had gekund. 'Ik ben afgelopen jaar door mensen uit mijn omgeving en zelfs door onbekenden gesteund. Zij hebben er allemaal aan bijgedragen dat elke dag dat ik nu opsta een cadeautje voor mij is.'