Esther Doornewaard
Esther Doornewaard Foto: Esther Doornewaard

Rampen-kerstcolumn voor single dertigers

Als je een gelukkige huisvrouw bent, hardwerkend, met een man op de bank die voetbal kijkt en jou vanochtend per ongeluk 'mamma' noemde, kan ik je aanbevelen om vooral niet door te lezen.
Want wij weten dat een gezin hebben zwaar is, met balletlessen, schoolkamp, blokfluitles, paardrijden en dan ook nog iets met een hypotheek en carrière tussen de poepluiers, lekkende tepels en kinderfeestjes door.

Door Esther Doornewaard

Alleen in de hoek van de samenleving schuilt er - tussen al die Disneyreclames, stationwagens, met extra ruimte voor het hele gezin, Campinglife en de baby DELA-reclame - een vergeten groep, die eigenlijk nooit echt aan het woord komt met kerst. De Nederlandse vrouwelijke combinatie tussen Bridget en Samantha Jones, die vooral tijdens de kerstdagen prooi wordt van ongewenste, militaire ondervragingen.

Ik heb het over de vrouwen uit de tijd van de flippo's, posters van de Spice Girls, groene telefooncellen in het straatbeeld, diskettes, discmans en dat wanneer je een boekverslag moest maken, je daadwerkelijk fysiek naar de bibliotheek moest om een boek op te zoeken en deze te lezen, want Googlen naar een samenvatting kon nog niet. De generatie van net-wel en toch ook net-niet, zonder YOLO, smileys, appen en Netflix. Wij moesten de hele zomervakantie wachten om te weten of Jef uit GTST wel echt uit die grot zou kunnen ontsnappen.
Dus hier alvast mijn excuses voor de moeders en gezinnen onder ons. Dit kan overkomen als een onsympathieke vergelijking, en uiterst generaliserend is het ook. Met zekerheid kan ik wel zeggen dat wij diep respect hebben voor het harde werk en al jullie liefdevolle karakteristieken en adviezen.

Het wordt nu alleen echt even tijd voor de vergeten doelgroep, namelijk de single dertigers, die ook dit jaar weer gesandwicht worden door familieleden om te vragen of je al met iemand aan het daten bent, alsof je de houdbaarheidsdatum van een keurmerk zojuist had overschreden.

Een gebraden konijn, die nu met 35 procent korting achterin het koelvak je aan ligt te staren. Zonde om weg te gooien korting. Je weet wel waar ik het over heb, single dertiger. Dat je een spontane, mentale flatliner krijgt bij de jaarlijks terugkerende zin: 'dat snap jij nu nog niet, maar als je kinderen hebt, dan begrijp je dat wel'. Waarna het gesprek altijd luchthappend, en met pauzes tussendoor, op de een of andere manier eindigt, omdat je daar niet direct wat op weet te zeggen.

Je staat in verbaal drijfzand en voelt je alsmaar verder wegzakken, kijkend naar het gapende kerstpubliek. Een soort van sociale kerstdyslexie in de gezamenlijke gespreksstof. Want zeg nu eenmaal zelf, je kunt moeilijk beginnen over een gedumpte man die er een rare hobby op nahoudt, ik ga verder hier niet in op details, maar je begrijpt me wel. Die ene die al drie keer eerder gescheiden was en bij twee andere vrouwen plots een heel gezin blijkt te hebben. Ik heb het over zo eentje met een Audi, veel beloftes en een witte blouse.

Je kunt ook lastig inhoudelijk beginnen over je nieuwe deeltijdstudie, een promotie, of cursus die je wilt beginnen en dat je een mooie klus hebt binnengehaald, streeft naar een killer carrière en dat je ook dit jaar weer een poging hebt gedaan op de vleesafdeling van Tinder en daadwerkelijk alle rekeningen toch echt zelf moet betalen. Je bent een ongeëvenaard succes van je eigen aandrijfwiel, zonder dagelijkse bijsturingen van Audi's of stationwagens. Je merkt alleen wel dat die hoeveelheid ruimte steeds comfortabeler lijkt te worden. Sinds een paar jaar weet je dat het kerstpubliek niet jouw publiek is voor single-dertigers-uitbarstingen. Je bent namelijk bekend met de radiostilte van deze ambitieuze pogingen naderhand, waardoor je dus nu gedoemd bent om te luisteren, vriendelijk te lachen en iets met te veel kerststollen en alcohol.

De emmer loopt over met single dertigers, alleen hoor je deze niet volmondig praten over hun dertigersavonturen op kerstdiners. Kan dat nou niet een keer anders? Wij hebben genoeg van een vuurpeloton aan vragen en verwachtingen, familiefilms en overstromingen van reclames waar wij ons niet mee kunnen identificeren. Zullen we naast blokfluitles ook ruimte maken voor de dertigers zonder kinderen of relatie, en bepalen dat zij ook meedoen dit jaar en accepteren dat dit prima is?

Voel je gehoord single dertiger, want een gezin hebben is zwaar, alleen single dertiger zijn ook. Tijdens deze kerstramp wordt er ook aan jou gedacht.