Soms zijn ze groot, soms zijn ze klein. Je hoeft ze niet te zoeken, je kunt er ook een zijn. De Maas&Waler gaat op zoek naar Maas en Walers die op een bijzondere wijze een lichtpuntje zijn voor anderen.
Wederzijds respect, humor en van elkaar willen leren
Door Elly Hagen
WAMEL – Antoinette van Weerdenburg is van mening dat samenleven met verschillende culturen een verrijking is. Zij laat mensen met een andere achtergrond kennismaken met tradities en rituelen uit ons land. Ze gaat zelf dan weer graag op een uitnodiging in om bijvoorbeeld het Suikerfeest mee te vieren. 'Ik leef hier in Wamel internationaal en dat bevalt me uitstekend', merkt ze lachend op.
'Het is begonnen in de jaren negentig,' vertelt Antoinette, 'toen Pax Christi, een internationale vredesorganisatie, rond de kerst kinderen uit Bosnië en Kroatië naar Nederland liet komen. Wij kregen dan drie weken twee jongens te logeren.' Vier jaar geleden maakte ze op school kennis met een meisje uit Soedan. Het kind praatte en lachte nooit. Antoinette won haar vertrouwen en het meisje begon te praten. 'Ik heb daarna ook contact met de andere gezinsleden gekregen', vertelt ze. Sindsdien heeft ze nog gezinnen uit Irak en Syrië leren kennen. 'Er gaat geen week voorbij zonder dat ik een van hen gezien heb', merkt ze op. 'Ik kan er zo 's avonds om zes uur naar toe gaan voor een uurtje, en kom dan om half twaalf thuis.'
Gestudeerd
Aan gespreksonderwerpen hebben ze geen gebrek, en dat komt voort uit wederzijds respect, humor en van elkaar willen leren. 'Deze mensen willen allemaal graag werken, ze hebben gestudeerd en bezitten ondernemersbloed', merkt Antoinette op. 'Op een gegeven moment heb ik gezegd, we stoppen met Engels en gaan Nederlands spreken. Als je het woord niet weet zoek het dan even op met Google Translate. Ze hebben hierdoor allemaal in korte tijd het Nederlands opgepakt.'
Nederlandse maaltijd
De kinderen uit de verschillende gezinnen eten regelmatig mee bij Antoinette. Ze eten dan 'wat de pot schaft' en meestal is dat een traditionele Nederlandse maaltijd. De kinderen van het Soedanese gezin, dat al langer in Wamel woont, hebben de smaak te pakken en vragen thuis om boerenkool, wortelstamp en bloemkool. Anderzijds krijgt Antoinette kooktips uit andere culturen mee. 'Weet je bijvoorbeeld wel dat vlees veel malser wordt als je het in yoghurt marineert?', vraagt ze.
Sinterklaas
Het hoogtepunt dit jaar was Sinterklaas. Antoinette verzamelde maandenlang cadeautjes voor de kinderen en werd hierbij door een aantal dorpsgenoten geholpen. De drie gezinnen waren allemaal tegelijk bij Joan en Antoinette te gast. 'We zijn dan een vervangende opa en oma', vertelt ze. 'De kinderen waren écht kind, en daar doen we het voor. Het levert ons ook veel op, want we hebben er zelf enorm van genoten en krijgen er ontzettend veel voor terug. Als we ons daar nou eens allemaal wat meer voor openstelden, dan hadden we nauwelijks Vluchtelingenwerk nodig', besluit ze.