Lamers' leste Leste Mert
DRUTEN - Leste Mert is voor velen onlosmakelijk verbonden met De Gouden Leeuw. Het café-restaurant is één van die plekken waar (oud-)inwoners elkaar zien en weerzien, en onder het genot van een biertje herinneringen ophalen. Voor Willy Lamers is Leste Mert 'de leukste dag van het jaar'. En aangezien hij, met ingang van het nieuwe jaar, zijn zaak overdraagt aan anderen, is komende Leste Mert zijn 'leste' als uitbater.
Hij was tien jaar oud toen zijn ouders vanuit Limburg naar Druten verhuisden en de herberg tegenover de markt overnamen. Dat jaar maakte hij voor het eerst kennis met het fenomeen Leste Mert. 'We gingen, in eerste instantie nog stiekem, midden in de nacht de straat op, zagen de veehandelaren bezig, hielden onderlinge knuppelgevechten en beleefden prachtige avonturen. Vanaf vier uur, half vijf was het op de Hogestraat en de Kattenburg al een drukte van belang. In het café pakte men de eerste glaasjes jonge jenever.'
Leermomentje
'Dat eerste jaar, dat was een leermomentje voor mijn ouders', lacht hij. 'Ze hadden de schilderijen en fotolijstjes in de achterzaal laten hangen, de tinnen kannetjes en ander decoratiemateriaal laten staan. Dat hebben ze geweten. De helft was eraf of verdwenen. Sindsdien werd jaarlijks alles van de muur gehaald, en gingen de prullaria in een doos. De schroeven deden, en doen nog steeds, dienst als kapstok.'
Op achttienjarige leeftijd krijgt Willy, onbedoeld en onverwacht, het roer in handen bij 'Lamers'. 'Toen,' memoreert hij, 'stonk heel Druten nog naar erwtensoep tijdens Leste Mert, waren het koeien die het straatbeeld domineerden en ging bezoekers de kroegen af. Destijds had Druten nog zo'n twaalf kroegen. Zo is het niet meer...', verzucht hij. 'Maar toch blijft Leste Mert voor mij de mooiste dag van het jaar. Ik had gehoopt de 200 vol te maken. Toch heb ik er 53, vanuit de Gouden Leeuw, meegemaakt.'
Bekende gezichten
Het mooiste vindt hij het om aan de bar vele bekenden, en oude bekenden, te treffen. Hij wijst: 'Daar staat standaard een groep uit Woezik, hier staan jongens uit Dreumel, en in díe hoek tref je voormalig Drutenaren. Het leuke is dat je de bestellingen onderhand wel uit het hoofd weet.'
Vroeger waren er jaren dat de Drutense uitbater de kelder niet uitkwam tijdens Leste Mert. 'Mijn taak was de biertoevoer constant te houden. We hadden één tap, die kraan bleef maar lopen. Ik legde die dag tegen de 100 fusten aan. En schonk een flinke hoeveelheid jonge jenever. Tegenwoordig is dat makkelijker. We werken met een tank, en hebben vier vaste taps. Plus tijdens Leste Mert nog zes in de tent. De jonge jenever is verruild voor witte wijn. Vorig jaar gingen er een heleboel flessen doorheen.'
Voorproefje
Hoewel Leste Mert een drukke dag is, is het voor Willy niet alleen werken dat de klok slaat: 'Rond twee uur komt Kees, dan gaan wíj de kroegen af', zegt hij lachend. Het is een voorproefje op volgend jaar, wanneer hij vrij is om te gaan waar hij wil. 'Dan kan ik de hele dag mee maken', zegt hij enthousiast. Om daar vervolgens lachend aan toe te voegen: 'Alleen weet ik niet of ik dat volhoud.'