Hanneke Hoefnagel.
Hanneke Hoefnagel. Foto: Hans Barten

Door Hanneke Sizoo

In de rubriek 'De Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner uit deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam:                Hanneke de Vries                 Hoefnagel
Leeftijd:                27 jaar
Woonplaats:        Beneden-Leeuwen

In de voor Kerstmis versierde groepsruimte van zorgboerderij Henricus Hoeve is het koffiepauze. Aan tafel zitten de deelnemers van de dagbesteding, begeleiders, vader en moeder Hoefnagel én dochter Hanneke met haar vijf weken oude zoon Daan. 'Dit is het mooie van een familiebedrijf', zegt Hanneke. 'Wanneer ik om 05.00 uur opsta om te gaan melken met mijn vader, breng ik Daan bij mijn moeder. Tot een uur of negen ben ik 'achter' aan het werk, tot de volgende voeding van Daan. Daarna begint mijn kantoorwerk voor de zorgboerderij. Aan het einde van de middag vertrek ik weer naar achteren voor de volgende melkronde. Tegen die tijd is Wouter, mijn man, er ook weer. Jazeker, het is best een druk leven, maar ik heb voldoende energie. Eigen baas zijn en werk doen dat je leuk vindt, dat maakt het echt gemakkelijker. En het is nog niet alles hoor, tussendoor is er ook nog tijd om af en toe freelance een verhaal af te leveren voor de Waalkanter of de Gelderlander.'

Oma
Voor Hanneke en haar ouders is de boerderij verdeeld in 'voor 'en 'achter'. 'Voor' speelt het leven met de dagbesteding zich af, 'achter' is het biologisch melkveebedrijf, met nu nog vijftig koeien. De nieuw gebouwde stal gaat ruimte geven aan honderd koeien. 'Dat we hier een zorgboerderij hebben, heeft vooral met mijn oma te maken', zegt Hanneke.
'Toen zij een jaar of tien geleden intensievere zorg nodig had vanwege haar dementie, dreigde zij terecht te komen in een verpleeghuis. We besloten haar zelf op te vangen en bedachten dat het voor anderen in dezelfde situatie ook een oplossing zou kunnen zijn. De bezoekers aan de Henricus Hoeve kunnen op deze manier langer thuis blijven wonen, ook omdat we hun mantelzorgers tijdelijk ontlasten. Op dit moment hebben we twintig cliënten, die verspreid over de week komen. De zorgboerderij is ook op zaterdag open. Waarom? Omdat een weekend voor veel van onze deelnemers en hun mantelzorgers net iets te lang duurt.'
Topsport
Bijzonder is dat Hanneke zichzelf zowel in de agrarische als in de zorgsector heeft geschoold. Met onderliggend een marketing en communicatie opleiding die ze combineerde met een carrière in de topsport. Namens Nederland kwam zij op het EK en WK turnen uit en kwalificeerde zich voor de Olympische Spelen. Hanneke: 'Ik ben eigenlijk pas echt gaan leven na mijn achttiende, toen ik stopte met sporten. Ik ben nu veel meer betrokken bij het dorp en de streek. Dat moet natuurlijk ook wel als je ondernemer bent. Om een boerderij te runnen moet je goed kunnen ondernemen en dat geldt zeker voor een zorgboerderij. Professionele zorg bieden is van groot belang. Doen wij het niet goed, dan is er geen opvang voor onze deelnemers en is de kans groot dat zij binnen de kortste keren afhankelijk zijn van dure zorg, zoals een verpleeghuis.'

MVO-Award
Op het aanrecht ligt de bloemkool voor de warme maaltijd van vandaag klaar. Hannekes moeder heeft de regie en vertelt dat het menu voor het komende kerstdiner met de deelnemers al in haar hoofd zit. Carpaccio en soep vormen de twee hoofdgerechten, verklapt ze. De bouillon voor de soep staat al te trekken. Haar dagelijkse maaltijden vormen een belangrijk component in het zorgaanbod van de Henricus Hoeve en zijn geliefd bij de deelnemers. Hanneke: 'Goed en gezond eten is belangrijk, daardoor voel je je beter. Het is altijd vers en gevarieerd, met eigen biologisch vlees bereid. En het klaarmaken van de maaltijd, samen met de deelnemers, is al een beleving op zich.'
Hanneke: 'Ik voel me verantwoordelijk voor Maas en Waal, als een soort van ambassadeur voor de zorg en de agrarische sector. In 2014 wonnen we met de Henricus Hoeve de MVO-award, een prijs voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. Daar zijn we natuurlijk heel erg trots op. Maar het schept ook verplichtingen. Om onszelf te blijven ontwikkelen en vooruit te kijken.'

Bij de dagbesteding van de Henricus Hoeve komen volwassenen met dementie, een licht verstandelijk handicap, niet aangeboren hersenletsel of doofheid. Zie www.henricushoeve.nl.